 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1974/168
K: 1974/387
T: 08.02.1974
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Adana As. 4. Hukuk Hakimliğince verilen 22.6.1972 tarih ve 994/594 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalılar avukatları tarafndan istemiş olmakla davalı Garanti İnşaat Ltd. Şti. avukatının duruşma talebine binaen dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, Ali Köyündeki D.S.İ. ye ait su menfezi inşaatını yapan diğer davalı Limited Şirket işçilerinin, P.T.T. ye ait R/L istasyonunu besleyen 74 devrelik yeraltı kablosunu hasara uğratarak muhaberatın 48 saat süre ile kesilmesine sebebiyet verdiklerini, idarenin (66.395) lira işletme ve (4.520,68) lira işçilik ve malzeme masrafı olmak üzere cem'an (70.915.68) lira zararı olduğunu belirterek bu meblağın faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsili talep ve dava etmiştir.
Davalı Garanti İnşaat Limited Şirketi savunmasında, zararın vukuunda ilgisi ve kusurları olmadığını ileri sürmüştür.
Diğer davalı D.S.İ. Genel Müdürlüğü savunmasında; Anlaşma mucibi Yüregir Ovası sulaması 8. kısım inşaatının davalı limited şirket tarafından yürütüldüğünü, mukavele eki şartnamenin 21. maddesine göre inşaat sebebiyle meydana gelecek zararlardan limited şirketin sorumlu olduğunu, inşaat sahası içinden davacı idareye ait şebeke hattını geçtiğinin projesi ile birlikte müteahhide bildirildiğini ve (3.10.1967) tarihli yazılı ile uyarma yapıldığını, evvelce aynı köydeki davacı hattına yapılan zarar sebebiyle 967/831 sayılı derdest bir dava bulunduğunu müteahhidin bilmesi gerektiğini, husumetin kendilerine yöneltilmiyeceğini ileri sürmüştür.
Mahkemece, bilirkişi incelemesi yaptırılmış, şahit dinlenmiş ve (70.915,68 liranın dava tarihinden % 5 faizi ile her iki davalıdan müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm her iki davalı tarafından temyiz olunmuştur. Dosyalardaki yazılara, kararın dayandığı delillerler gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde birr isabetsizlik bulunmamasına, davalı müteahhit Garanti Limited Şirketinin, diğer davalı D.S.İ.nin projesini uygulamak suretiyle onun tesisatını yapmış ve Borçlar Kanununun 51. maddesi yollaması ile 50. maddesi gereğince zarara uğrayan davacı P.T.T. ye karşı her ikisi müteselsilen sorumlu bulunmuş, bunların birbirine rücu olanak ve oranları kendi iç ilişkileri ile ilgili bulunmuş olmasına ve 406 sayılı kanunun 25. maddesi hükmüne ve üç kişilik bilirkişi raporu münderecatına göre davalıların temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarda yazılı sebeplerden dolayı davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA ve 1.000 lira durşuma vekillik ücretinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine aşağıda yazılı bakiye 1.572,45 lira temyiz ilam harcının davalı Limited Şirketten alınmasına, 8.2.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.