 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1974/3364
K: 1974/4793
T: 02.07.1974
DAVA : İş kazasında yaralanan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararın rücuan ödetilmesi davasının görev yönünden reddine ilişkin hükmün süresi içinde temizen incelenmesi istenmesi üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1 - Davacı Kurum, 27.8.1964 günü bir iş kazası soncu malul kalmış olan sigortalı Kamil Demir'e yaptığı sigorta yardımları ve bağladığı gelirin peşin değerini, ona halef olarak, olayın haksız eylemiyle meydana getirdiği iddia olunan şoför H.Ç.dan ve onu istihdam eden H.Ç.dan tahsilini dava etmiş ve hukuki dayanak olarak da, olay zamanında yürürlükte bulunan 4772 Sayılı Kanun 37. maddesini göstermiştir.
Gerçi 4772 sayılı Kanun, 506 sayılı Kanunun kabulü ile yürürlükten kaldırılmış ise de, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 578. maddesinde yer alan temel ilkeye göre usul hükümleri, kazanılmış hakların söz konusu bulunduğu durumlar ayrık olmak üzere, geçmiş olayları da kapsamı içine alır.
1.3.1965 tarihinde yürürlüğe giren Sosyal Sigortalar Kanunu'nun 134. maddesinde, bu kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların, yetkili iş mahkemesinde veya bu davalara bakmakla görevli mahkemelerde görüleceği belirtilmiştir. dava konusu uyuşmazlık dahi daha önce yürürlükte bulunan Sosyal Sigorta kanununlarının uygulanmasından doğduğu için bu hükmün kapsamı içinde düşünülmek gerekir.
Öbür yandan, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nu 1. maddesi 3. fıkrası hükmüne göre, İş Mahkemesi kurulmuş olan yerlerdeki iş davalarına o yerde görevlendirilecek mahkeme tarafından son kez anılan kanundaki esas ve usullere göre bakılır.
Kartal'da İş Mahkemesi kurulmuş olduğuna göre davaya bu mahkemenin bakması gerekir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın dava dilekçesinin görev yönünden reddedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, kurumun temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
2 - Bu ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalıların temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan 1 numaralı bentte gösterilen nedenlerden ötürü davacı kurum yararına BOZULMASINA ve davacı yararına takdir edilen 1.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 2.7.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.