 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1974/195
K: 1974/1545
T: 29.01.1974
- BAĞKUR'DA ESKİ ÇALIŞMAYI
- BELGELENDİRME SÜRESİ
ÖZET:On yıllık eski çalışma süresini kanıtlayacak belgelerin sigortalı tarafından meslek kuruluşları veya vergi dairelerinden kanunun yürürlük tarihinden itibaren bir yıl içinde istenmesi gerekir. Bu süre usuli süredir.
(1479 s. BAĞKUR K. m. geçici m. 2/3)
Davacı, 1479 sayılı Yasa'nın geçici 2 nci maddesi gereğince 10 yıllık hizmet süresinin tesbitini istemiştir.
Mahkeme, davacının hizmet süresinin 10 yıl olarak tesbitine karar vermiştir.
Hüküm, davalı Avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Ulusu adına yargı yetkisini kullanan Yargıtay 10 ncu Hukuk Dairesinin Başkanı M. Ç. ve üyeleri F. U., N. t., t. G. ve C. K.'nın katıldığı 29.1.1974 tarihli oturumda dosya raportörü M. Ç. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
1479 Sayılı Kanun'un geçici 2 nci maddesinin 3 ncü fıkrası hükmüne göre, "10 yıllık eski çalışma süresi, bu kanunun uygulanmasına geçildiği tarihten itibaren en geç bir yıl içinde meslek kuruluşları veya vergi dairelerince verilecek belgeler ile tevsik edilir". Kanunun uygulanma tarihi ise, 1.10.1972 dir. Şu duruma göre sözü edilen belgeler, engeç 1.10.1973 tarihine kadar verilmiş bulunmadıkça, bu maddeden yararlanma olanağı söz konusu olamaz.
Öbür yandan, sigortalı tarafından bildirilmiş bir istek olmadıkça, meslek kuruluşları ve vergi dairelerince belge düzenlenmesi durumu düşünülemiyeceğine göre, buradaki (verilecek) sözcüğünün zorunlu olarak bu maddeden yararlanacak olan sigortalının isteğini de kapsadığı açıktır Hatta bu konuda önemli olan, belgenin verilme tarihi değil, sigortalının, ya da sigortalı yerine geçen makamın bu belgeyi isteme tarihidir. Zira, mesleki kuruluş veya vergi dairesinin belgeyi vermekteki gecikmesinden sigortalıyı sorumlu tutmak mümkün ve yerinde değildir. Bu nedenle, anılan bir yıllık süre, sigortalının istek tarihi yönünden adeta "usuli süre" niteliğindedir. Bir başka anlatımla, geçici 2 nci maddeden yararlanmak isteyen sigortalının 1.10.1973 tarihinden sonra vaki istekleri gözönünde tutulamaz; tutulmuş olup da her nasılsa meslek kuruluşunca ve 'vergi verilmiş ise, bu belge sözü edilen fıkrada öngörülen anlamda geçerli sayılamaz.
Olayda, on yıllık eski çalışma süresinin belgelendirilmesi için sigortalının hangi tarihte meslek kuruluşu ve vergi dairelerine başvurduğu yönü, açık olarak anlaşılmamaktadır. Hatta, bir kısım belgeler, bu başvurmanın sonradan yapılmış bulunduğu izleminini uyandırmaktadır.
O halde, mahkemece durumun aydınlığa kavuşturulmadığı yönü üzerinde durularak yukardaki esaslar çevresinde gerekli inceleme ve araştırma yapılmadan yazılı düşünce ile karar verilmesi, usul yasaya aykırıdır.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 29.1.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.