DAVA : Taraflar arasındaki kayıt tashihi ve elatmanın önlenmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 12. Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın kabulüne dair verilen 27/9/1971 gün ve 969)640 - 971/686 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 18/2/1972 gün ve 971/10234 - 972/837 sayılı ilamiyle, davada kat maliklerinden 10 kişi temsil edilmiş olduğuna nazaran davaya dahil olmayan kat maliklerine ait hisseler hakkında iptale karar verilmesi ve kabule göre de iptal edilen payların tamamının davacılar paylarına ilave edilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden : Duruşma isteyen : Davalılar vekili,

Duruşma yapılması için tayin olunan 15/1/1975 Çarşamba günü belli zamanda temyiz eden ve duruşma isteyen davalı Ö.T.'nin ve arkadaşları adına avukat H.A. geldi, karşı taraf davacı adına avukat M.C. 'ye tebligat yapıldığı halde gelmedi, Temyiz dilekçesinin süresinde verilip kaydedildiği incelenerek anlaşıldı.

Hukuk Genel Kurulunca gelen avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra vaktin yetersizliğinden ötürü işin karara bağlanmasının başka güne bırakılması uygun görüldü.

Bugün Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:

KARAR : Hukuk Usulü Muhakmeleri Kanununun 429. maddesi hükmü gereğince, Hakim Yargıtay bozma kararı üzerine tarafları çağırıp dinledikten sonra bozmaya uyulup uyulmama konusunda karar verecektir. Madde metninden de anlaşılacağı gibi kural olarak hakim bozma kararına uyup uymama bakımından tarafların düşence ve istekleri ile bağlı değildir. Hakim bu yönden serbest davranmak ve bozma kararına karşı direnme kararı vermek yetkisine sahiptir. Ancak; bozma kararına karşı diyecekleri sorulan tarafların, bozma kararına uyulmasını istemeleri ve kabul etmeleri bozma nedenleri bakımından bozma kararına uyulmasını isteyen tarafları bağlayabilecek ve davayı karşı taraf yararına sona erdirebilecek bir nitelik taşıyorsa böyle bir durumda artık hakimin direnme kararı verilmesi olanağı bulunmamaktadır.

Olayda davacılar dava dilekçelerinde, davalıların 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa tabi bulunan ana taşınmazın ortak yerlerden olan bodrum katına 150/1330 pay ayırmak suretiyle düğün salonu haline getirdiklerini iddia ile el atmalarının önlenmesi ve sözü edilen yer için ayrılan pay tutarının iptali ile diğer kat maliklerinin paylarına eklenmesine; davalılar ise davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir. Mahkeme 150/1330 payın iptali ile bunun davacıların tapudaki paylarına göre bölüştürülüp paylarına eklenmesi suretiyle kaydın düzeltilmesine karar vermiş; özel daire "dava dilekçesinde niza konusu yapılan bodrum katı için 150/1330 hisssenin iptali ile kat malikleri adına tescili istenmiş ve dava dahil olmayan kat malikleri adına tescili istenmiş ve dava da kat maliklerinden 10 kişi temsil edilmiş olduğuna nazaran davaya dahil olmayan kat maliklerine ait hisseler hakkında iptale karar verilmesi ve kabule göre de iptal edilen hisselerin tamamının davacıların paylarına ilavesi doğru değildir" gerekçesiyle bozulmuş, bozma kararından sonra 2/11/1972 günlü oturumda taraf vekilleri bozmaya uyulmasını istemişlerdir. Özetlenen bu duruma özellikle iddia ve savunmaya, mahkemece direnilen önceki kararın kapsamına ve özel daire bozma nedenlerine göre tarafların bozmaya uyulması yolundaki isteklerinin, yukarıda açıklanan hukuki esaslar uyarınca, karşılıklı olarak kendilerini bağlayıcı ve davayı karşı taraf yararına sonuçlandırabilecek nitelikte bir istem niteliğinde bulunduklarnıın kabulü gerekir. Zira mahkeme davacılar yönünden dava konusu 150/1330 payın tamamının iptali ile gene tamamının davacıların paylarına ekleme esasını benimsediği halde özel daire davaya dahil olmayan kat maliklerine ait paylar hakkında iptal kararı verilemeyeceği ve kabule göre iptal edilen payın tamamının davacıların paylarına eklenemeyceği nedeniyle kararı bozmuş, davacılar bozmaya uyulsun demekle mahkeme kararına nazaran daha fazla aleyhlerine olan bir çözüm kabul etmişlerdir; davalılar ise önce davanın reddini istedikleri halde gene bozmaya uyulsun demekle kendi aleyhlerine ve karşı taraf lehine bir çözüme muvafakat etmişlerdir. O halde mahkemece olayın bu özelliği gözönünde tutularak tarafların istekleri uyarınca bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenle, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 429. maddesi uyarınca bozulmasına, davalı taraf yararına avukatlık ücret tarifesi gereğince takdir olunan (1000) lira avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 5/2/1975 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972