 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1973/1
K: 1974/1
T: 08.05.1974
DAVA : 100.000 lira manevi tazminat.
Davacıların davalılardan 100.000 lira manevi tazminat alınması için açtıkları davayı ilk mahkeme sıfatiyle gören yargıtay hukuk genel kurulunca dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda; HUMK. nun 575. maddesinde yazılı şartları kapsamayan dava dilekçesinini reddine 6.10.1973 gününde 1973/1 E. 1 K. sayı ile karar verilmiş ve bu kararın temyiz yoluyla incelenmesi davacılar vekilleri tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla Hukuk Genel Kurulunca incelenerek gereği görüşüldü ::
KARAR : 1730 sayılı yargıtay kanunun hukuk ve ceza genel kurullarının görevleri düzenleyen 17. maddesinin 3 sayılı bendinde aynen 3 yargıtay Üyeleri ile kanunen onlar durumunda bulunan kimselere ait davaları ilk mahkeme olarak görmek ve kesin hükme bağlamak ve ilk mahkeme olarak özel dairelerce verilecek hüküm ve kararların temyiz ve itiraz yoluyla görmek ve kesin hükme bağılamak veya ilk mahkeme olarak özel dairelerce verilecek hüküm ve kararların temyiz ve itiaraz yoluyla incelemesini yapmak" denilmek suretiyle genel kurulan görevlerinden biri açıklanmıştır. olayda yukarıda belirtilen hükmün kapsamına gören bir istem hakkında hukuk genel kurulunca verilen 6.10.1973 gün ve 73/1 sayılı kararın temyiz yolu ile incelenmesi istenilmektedir. 1730 sayılı yasanın gene 17. maddesinin 3 sayılı bendi bu nitelikteki istemlerin kesin hükme bağlanacağını öngörmüştür. Buradaki kesinlik söz konusu genel kurul kararların karşı hiçbir mercie ve hiçbir kanun yoluna başvurulamıyacağını başka bir anlatımla bu kararların son söz teşkil ettiğini ifade eder.
O halde yukarıda açıklanan hukuki ve kanuni esaslar uyarınca olayda söz konusu edilen kesin nitelikteki hukuk Genel kurulu kararının temyiz yoluyla inclenmesi istenilemiyeceğinden temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin reddine 8/5/1974 gününde oybirliğiyle karar verildi