DAVA : Müstehcen nitelikte kart postal teksir edip piyasaya arz etmekten sanık M.M. ve C.M. yapılan yargılaması sonunda hükümlülüklerine ve kart postalların zoralımına ilişkin İstanbul Toplu Basın Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 22.3.1972 günlü hüküm sanıkların temyizi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesi'nce incelenerek, 24.5.1972 gün ve 2255/2521 sayılı ilamiyle bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 7.2.1973 gün ve 99/36 sayılı son hükmün Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş ve koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 14.12.1973 gün ve 5/3035 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Müstehcen nitelikte kartpostal tabedip satışa arzetmekten sanıklar C.M. ve M.M. 5435 sayılı kanun hükümleri de nazara alınarak T.C.K.nun 426, 59, 427 ve 647 sayılı kanunun 4. maddeleri gereğince mahkumiyetlerine ilişkin mahkeme kararını özel daire; bilirkişi raporlarına göre suç konusu kartpostalın Efes müzesindeki "Tanrı Bes" heykeline ait olduğu ve ... bu nedenle müstehcen sayılamıyacağı nazara alınmadan yazılı gerekçe ile sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesini yasaya aykırı bularak bozmuş, mahkeme ise bazı gerekçeler ileri sürerek evvelki kararında direnmiştir.

Dosyaya, toplanan delillere, özellikle; Milli Eğitim Bakanlığı Efes Müzesi Müdürlüğü'nün 21.7.1971 gün ve 464/1-343 sayılı yazısı ve bilirkişiler tarafından düzenlenen 7.1.1972 tarihli: Efes Müzesindeki "Tanrı Bes" heykeline ait olan meşhur bir sanat eserinin, resmi teşekküllerce de gerçekleştirilmiş yayın tarzının tekrarı suretiyle yeniden resim olarak yayınlanması mahiyetinde bulunan kartpostal dolayısiyle müstehcenlik ve müstehcen yayın suçunun teşekkül eylemediği kanaatını" beyan eden rapor münderecatına göre, suç konusu kartpostalın müstehcen ve hayasızca yayınlanmış bir resim olarak nitelendirilmesi kabil görülmemiş ve bu nedenle de T.C.K.nun 426. maddesinde anılan suç unsurları tekevvün etmemiş bulunmaktadır.

Bu itibarla sanıkların temyiz itirazlarının kabulü ile mahkumiyetlerine ilişkin direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki istek gibi direnme hükmünün bozulmasına depo parasının geri verilmesine 18.3.1974 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972