DAVA : Kasten adam öldürmeye tam derecede teşebbüsten sanık A.G.nin yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Nazilli) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 15.12.1971 günlü hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek, 15/3/1973 gün ve 1257/1014 sayılı ilamiyle bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 17/7/1973 gün ve 58/87 sayılı son hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün onanması istemini bildiren 17.11.1973 gün ve 1/4351 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Dava konusu eylem, öldürmeye tam kalkışma olarak nitelenmiş ve TCK.nun 148 ve 62. maddelerine göre sanık mahkemeye sevkedilmiştir. Kabule göre olay, kendisi Almanya'da çalışmakta iken köydeki karısına M.İ.nin sataşması nedeniyle sanığın yurda dönmesinden sonra bağ yolunda karşılaştıklarında tabanca ile bir el ateş ederek adı geçeni karnından yaralaması şeklinde cereyan etmiştir. Buna göre TCK.nun 448, 62 ve 51/1. maddelerine göre hüküm kurulmuştur.

Özel daire ilamında 10-15 metre mesafeden bir el ateş edilmesine göre öldürme kastının tartışmasız bırakılması yasaya aykırı bulunarak hükküm bozulmuştur.

Yapılan incelemede: Adli Tıp Meclisinin 4.2.1970 günlü mütalaasında "durum, mermi sol meme hattı üzerinde kaburga kenarının iki parmak üstünden girmiş midenin ön ve arka cidarını mezo kolunu ve ince bağırsağı iki yerinden delerek sol lombor bölgeden çıkmıştır" sözleriyle izah olunmuştur.

Direnme kararında da açıklandığı üzere tanık A.C., A.C. ve R.A.nın anlatımlarında, ilk ateş edenin sanık A.G. olduğu ısrarla belirtilmiştir. Karısına söz atılması nedeniyle mağdura kin besleyen sanık, hasmiyle karşılaşınca üzerindeki tabanca ile bir el ateş etmiş ve adı geçenin kalbinin bulunduğu yer olan sol meme bölgesinden vurup yaralamıştır. Bir taraftan bu isabet sonunda adı geçenin mutlaka öleceğini hesaba katan sanık, öte yandan kendisine aynı şekilde ateşle karşılık verilmesi ve altı yerinden yara almış bulunması nedenleriyle atışlarına devam edememiş ve öldürme suçuna ilişkin eylemlerini bu engeller karşısında tamamlayamamıştır. Bu durumda sanık vekilinin temyiz itirazının reddiyle usule ve yasaya uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerekir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi onanmasına, depo parasının gelir yazılmasına 4.2.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972