 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1973/463
K: 1974/92
T: 11.02.1974
DAVA : Dikkatsizlik ve tedbirsizlikle H. Yılmaz'ın 25 gün işinden kalacak ve hayatını tehlikeye koyacak surette yaralanmasına sebebiyet vermekten sanık A.İ. Özder'in yapılan yargılaması sonunda: TCK.nun 459/2. maddesi gereğince 3 ay hapis 500 lira ağır para cezası ile hükümlülüğüne ilişkin (Gaziosmanpaşa) Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 14.12.12971 günlü hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nce incelenerek 1.12.1972 gün ve 9635/9252 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 15.3.1973 gün ve 11/84 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 5.11.1973 gün ve 4/5573 sayılı tebilğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu yaralamaya sebebiyet vermekten sanık A.İ. Özder'in TCK.nun 459/2. maddesi gereğince 2 ay süreyle hapis ve 500 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine karar verilmiş, özel daire; sanığın talimatla alınan ifadesiyle vaki erteleme isteği hakkında bir karar verildiğini ileri sürerek mahkumiyet hükmünü bozmuştur.
Mahkeme, sanığın erteleme isteği hakında gerekli kararın verilmiş olduğunu ileri sürerek eski hükümde direnmiştir.
Yapılan incelemede, bozulan mahkumiyet kararında yer alan (sanık hakkında 647 sayılı kanunun uygulanmasına mahal olmadığına ve böylece sanığın bu husustaki isteklerinin reddine ve cezalarının aynen infazı lüzumuna) cümleleriyle sanığın erteleme isteğinin reddine karar verildiği ve hususların direnme kararında da tekrarlandığı görüldüğünden ve mahkemenin bu kararın erteleme isteğinin reddi mahiyetinde kabulüyle yasaya uygun olacağından, sanığın temyiz itirazlarının reddiyle direnme hükmünün onanmasına karar verilmesi gerekir.
SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki isteme aykırı olarak direnme hükmünün ONANMASINA, depo parasının gelir kaydına 11.2.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.