DAVA : Tabanca tehdidi ile Mehmet Palabıyık'ın para ve saatini gasp etmekten ve ruhsatsız silah taşımak suretiyle 6136 sayılı Kanuna aykırı davranıştan ve adı geçeni tatili uzuv arzedecek derecede tabanca ile yaralamaktan sanık Osman Türkmen'in yapılan yargılaması sonunda; Suçları usulen sabit olduğundan TCK.nun 497/2, 59, 456/3, 457, 71, 31, 33. ve 6136 sayılı Kanunun 13. maddelerine tevfikan ve içtimaen 21 yıl 14 ay 20 gün ağır hapis ve bir yıl apis, 500 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüğüne ve ağır hapis cezası süresinde kanuni kısıtlık altında bulundurulmasına, müebbeden amme hizmetlerinden yasaklanmasına ilişkin Alaşehir ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.1.1973 günlü hüküm re'sen temyize tabi olup sanık vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek, 12.4.1973 gün ve 29295/3447 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 25.6.1973 gün ve 39/49 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi re'sen temyize tabi olup sanık tarafından istenilmiş ve koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 28.8.1973 gün ve 6/6450 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği düşünüldü:

KARAR : Yağma aralamak ve 6136 sayılı Kanuna aykırılıktan sanık Osman Türkmen'in TCK.nun 497/2, 59, 456/3, 457/1, 59, 6136 sayılı Kanunun 13. maddeleri gereğince hükümlülüğüne ilişkin mahkeme kararını özel daire; sair itirazlar yerinde değilse de ancak sanığa isnat olunan gasp suçunun yol kesmek suretiyle işlendiğine dair kesin sübut delilleri gösterilmeden TCK.nun 497/1. maddesi yerine 497/2. maddesiyle ceza tayinini yasaya aykırı bularak bozmuştur.

1 - Sanığın olay yerinde mağdurun önünü kesip parasını vesair eşyasını silah tehdidi altında almayı daha evvelden düşünüp bu maksatla beklediğini açıklayan bir delil bulunmamaktadır. Aksine anılan yerde bir rastlantı sonucu mağdur ile başka konular konuşan sanığın bilahare bir hafta sonra ödemeyi vadederek 100 lira borç para isteği, o kadar param yok cevabını alınca silah tehdidi ile üzerine atılan suçu işlediği dosya münderecatı, iddia ve diğer toplanan deliller kapsamından anlaşılmaktadır. Bu nedenledir ki olalyda TCK.nun 497/1. maddesi unsurları oluşmuş olup, 497/2. maddenin ve taşıdığı özellik itibariyle direnme hükmünde bahse konu Ceza Genel Kurulu kararının uygulama yeri yoktur.

Bu itibarla sanığın, temyiz itirazlarının kabulü ile, TCK.nun 497/2. maddesi gereğince, hükümlülüğüne ilişkin direnme kararının bozulmasına karar verilmesi gerekir.

2 - Çoğunluğa karşı olan görüş ise; zeytinlikler arasında beklediği anlaşılan sanığın, önüne silahlı bir şekilde çıktığı mağdurun, silahlı olup olmadığını anlamak amacı ile o türlü konuşmalar yaptığı, olmadığını anlayınca da fiili işlediği dosya münderecatına ve delillere uygun bulunmaktadır. Böylece yol kesmek suretiyle gasp suçunun unsurları olduğundan direnme hükmünün onanmasına karar verilmesi gerektiği yolundadır.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki istek gibi direnme hükmünün BOZULMASINA, üçte ikiyi geçen çoğunlukla 15.10.1973 tarihinde karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972