 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1973/324
K: 1973/537
T: 09.07.1973
DAVA : Olay tarihinde 19 yaşında bulunması bakımından ergin olup, Hüseyin Özgerey ile evlenmek maksadı ile ve kendi isteğiyle babası evinden ayrılan Türkan Alptekin, dereboyunda adı geçenle birlikte yürürken babası sanık Seyit Mahmut Alptekin arkadan yetişmiş, kızın ağaçlar arasında gizlenmesi üzerine Hüseyin ile karşılaşmakla adı geçeni resmi bekçi tabancası ile sırtından vurup ağır şekilde yaralamış ve bu yara sonucu iç organlarda husule gelen harabiyet nedeniyle sonradan ölüm vuku bulmuştur.
Mahkeme, 12.7.1971 günlü kararında dosyaya uygun şekilde suçu sabit görerak sanığı, TCK.nun 448, 51/2. ve 59. maddeleri uyarınca mahkum etmiştir.
Davaya katılanın temyizi üzerine Özel Daire, ergin bulunan kızının rızasıyla gitmekte olmasına göre, ağır ve şiddetli tahrik sayılamayacağını belirtmek suretiyle hükmü bu noktadan bozmuştur.
Direnme kararında, köklü Türk geleneklerine göre, yaşı ne olursa olsun, evlenecek kızların aile reisi olan babalarından istenmesi gerektiği halde, buna uymayan Hüseyin'in kızı tenha bir yere götürmesi halinin, babayı en kötü ihtimalleri düşünmeye sevkedebileceği belirtilerek olayımızda sanığın ağır ve şiddetli tahrik altında bu suçu işlediğinin kabul edildiği gerekçesine dayanılmıştır.
Mahkemenin direnme kararındaki gerekçenin yetersiz olduğu görülmüştür.
Şöyle ki; yasalarımıza göre 18 yaşını dolduran bir kız, hareketlerinde serbest bulunmaktadır. Bu durum, geleneklere, aile fertleri arasındaki ilişkilerde aranacak ahenk ve huzur ortamına aykırı bulunsa dahi, yasaların tanıdığı bir imkanın ağır ve şiddetli bir tahrik olarak kabulünü gerektirecek vehamette görülmemiştir. Ancak, yasal hakların kullanılmasında toplumdaki değerlerini koruyan, bu gibi geleneklere uyulması da aile başkanlarının beklediği olağan bir davranış olduğu halde, öldürülenin buna aykırı bir yol izlemesinde TCK.nun 51/1. maddesinde yer alan haksız tahrikin bulunduğunun kabulü gerekir.
Karşı görüş ise, iki noktada toplanmıştır.
1 - Olayda hiçbir surette tahrik bulunmayıp 59. maddenin uygulanması yeterlidir,
2 - Direnme kararındaki gerekçeye göre hüküm onanmalıdır.
Şu hale göre, yukarıda belirtildiği üzere davaya katılanın temyiz itirazının kabulü ile hükmün bozulması gerekir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, üçte ikiyi geçen çoğunlukla 9.7.1973 tarihinde karar verildi.