 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1973/253
K: 1974/72
T: 04.02.1974
DAVA : Hırsızlıktan sanık K.K.nin yapılan yargılaması sonunda; beraetine ve hakkında özel kovuşturmayı gerektiren 6831 sayılı kanun hükmüne tevfikan kanuni gereği düşünülmek üzere, karar kesinleştikten sonra C.Savcılığına müzekkere yazılmasına ilişkin Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 30.12.1970 günlü hüküm katılan vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 8.1.1973 gün ve 224/15 sayılı ilamiyle bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 4.4.1973 gün ve 38/46 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C.Savcısı ve katılan tarafından istenilmiş katılan yönünden koşuluda yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 14.5.1973 gün ve 6/3207 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Zati ihtiyacı için kendisine ayrılan tomrukları götürürken ayrıca 5 adet tomruğu orman deposundan çalmaktan dolayı yapılan yargılanması sonunda, sanığın eyleminde hırsızlık kastı görülemediğini kabulü ile beraetine ve dava konusu eylemin Orman Kanuna göre bir suç olması yönünden 6831 sayılı kanuna göre hakkında yeniden dava açılması için dosyanın Cumhuriyet Savcılığına verilmesine, Asliye Ceza Mahkemesince karar verilmiştir.
Vasıfta değişiklik dolayısıyle beraet kararı verilmesinin doğru olmadığı ve usulün 258. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanınarak bir hüküm verilmesi gerekeceği belirtilmek suretiyle hüküm özel dairece bozulmuştur.
Orman Kanunundaki özel soruşturma usulü yönünden davaya Asliye Ceza Mahkemesinde bakılamayacağı gerekçesine dayanan mahkemenin 24.3.1971 günlü direnme hükmü, Ceza Genel Kurulunun 8.11.1973 gün ve 224/15 sayılı kararıyla imza eksikliği yönünden bozulmuştur.
Mahkemece bu bozmaya uyularak usulüne göre tanıklar yeniden dinlenip imza eksikleri tamamlandıktan sonra özel daire bozması üzerine verilen ilk direnme kararındaki gerekçelerle işin esasında yeniden direnildiği bildirilmiştir.
C.Savcısı ile davaya katılan idare temsilcinin temyizleri üzerine yapılan incelemede ;
Özel daire bozma ilamında belirtildiği üzere CMUK.nun 258. maddesi, suçun hukuki niteliğinde ortaya çıkacak değişikliklerde sanığa ek savunma hakkı verilmesini öngörmüştür. Orman Kuruluşlarında suçları tesbit ve sanıkları takiple görevli özel zabıta memurlarının bulunması, duruşmalarda uygulanacak genel usul hükümlerinde dahi özellik ve ayrıcalık aramasını gerektirmez. Sulh Ceza Mahkemesi'nin görevine girdiği sonradan anlaşılan bir davaya, üstün görevli mahkeme durumundaki asliye ceza mahkemesinde bakılmaya devam olunmasını engelleyen bir hüküm yoktur.
Bu bakımdan bozma ilamına esastan da uyulması gerekirken önceki hükümde yeniden direrilmesine isabet görülemediğinden C.Savcısının ve davaya katılanın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulması gerekir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi bozulmasına depo parasının geri verilmesine 4.2.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.