 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1973/166
K: 1973/50
T: 29.01.1973
DAVA : Mahkeme kararında Adli Tıp Fizik Şubesi raporundaki yazılış biçimine bakılarak bu raporun kesin bir açıklamada bulunmadığı kabul edilmekle "şüphe sanığı yararlandırır" kuralınca lehte takdire yer verilerek, sahte belgelerde aldatıcılık vasfı bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
KARAR : Oysa, dosyadaki raporda, Jandarma Komutanlığı ile ilgili sahte yazının ilk bakışta iğfal kabiliyetini haiz olabileceği yazılı bulunduğu gibi tapu dairesine ait yazıdaki sahte mührün de asıl Resmi mührü tanıyanlar için aldatıcılık kabiliyeti olamıyacağı açıklanmıştır.
Tapu Dairesi Mührünü ilgili memur ve amirlerin hemen görüp tanımaları düşünülemiyeceğine göre bu durumda olanlar için sözü geçen belgenin dahi aldatıcılık vasfı bulunduğunu kabul etmek gerekir.
Nitekim, sahtecilik olayı imza ve mühmürdeki değişikliğin ilgililer tarafından ilk bakışta fark edilmesinden ortaya çıkmış değildir. Tapu dairesine ait yazıda 400.000 metrekarelik tarladan bahsedilişi, rakamın yüksekliği yönünden dikkati çekmiş ve bu yüzden yazının sıhhatinden şüphe edilmiştir. Bunun üzerine yapılan inceleme ve soruşturmada mühür ve imzaların taklit edildiği ve belgelerin sahte olduğu açığa çıkmıştır.
SONUÇ : Bu durumda, bozma ilamına uyulması gerekirken yazılı nedenlerle beraet hükmünde direnilmesi usule ve Yasaya uygun görülemediğinden Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazının kabulü ile hükmün bozulması gerekir.