 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1973/25015
K: 1974/8484
T: 06.05.1974
DAVA : Davacı Avukatı, müvekkiline verilmeyen normal ve fazla çalışma paraları, takdiri tazminat ile ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılar Avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : Dava; iş sözleşmesinin haksız bozulması sebebi ile ihbar ve kıdem tazminatları ile normal ve fazla çalışma paralarının ve takdiri tazminatın davalılardan müteselsilen tahsili isteğine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında yazılı fazla çalışma parası ile, ihbar ve kıdem tazminatlarının 1163 sayılı Kanun gereğince tasfiye olunduktan sonra, davacıyı aynı kadro ile çalıştıran ve sonunda işten çıkaran 2. işveren Türkiye Esnaf ve Sanatkarlar Kefalet Kooperatifleri Birlikleri Merkez Birliğince ödenmesine karar verilmiştir.
Gerçekten, davacının Mahdut Mes'uliyetli Esnaf ve sanatkarları Kefalet Kooperatifleri Birlik Kooperatifinde 1955 yılında odacı olarak işe başladığı, 1163 sayılı Kanuna göre kooperatifin tasfiye haline girmesi üzerine 31.3.1970 tarihinde işten çıkarıldığı, tasfiyenin henüz sonuçlanmadığı,
Bu kerre Türkiye esnaf ve Sanatkarlar Kefalet Kooperatifleri Birlikleri Merkez Birliği işyerine 1.10.1970 tarihinde girip, ücreti kendisine ödenerek 7.12.1970 tarihinde iş akdinin feshedildiği, her iki kooperatifin ayrı ayrı hükmi şahsiyetleri olduğu davada uyuşmazlık konusu olmadığı gibi, keyfiyet bilirkişi raporuyla da açıklanmış bulunmaktadır. O halde, tasfiye haline giren davalı kooperatifin 1163 sayılı Kanuna göre 2. işveren Türkiye Esnaf ve sanatkarları Kefalet Kooperatifleri Birlikleri Merkez Birliğince bütün aktif ve pasifiyle devir alınıp alınmadığı, örneğin İş Kanununun 14. maddesinde yazılı biçimde bir devir olup olmadığının, davacının hizmet akdinin iki ayrı hükmi şahsiyetleri bulunan iki işverence yapılıp yapılmadığı hususlarının, istenilen alacaklardan davalıların sorumluluk dereceleri ve iş Kanununun anılan 14. maddesi son fıkrası hükmünün olaya uygulama imkanı olup olmadığı yönlerinden araştırılması zorunludur. Mahkemce, eksik soruşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi, usule ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, 6.5.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.