 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1973/23192
K: 1974/19371
T: 24.09.1974
DAVA : Taraflar arasındaki hafta genel tatil gündelikler ile ek ödeme, yıllık ücretli izin ve elbise paralarından doğan alacağın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve ayrıca davacı Avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 24.9.1974 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat M.E. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak, hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dava, ödenmeyen hafta ve genel tatil ücretleri, ilave tediye yıllık izin ücreti ve yıllık melbusat bedellerinin tahsili isteminden ibarettir.
Mahkeme, davaya kabul ile talebi hüküm altına almış ve karar her iki tarafça temyiz edilmiştir.
1 - Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere ve kararın dayandığı gerekçeye göre, davalının tüm temyiz itirazları ile davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Bilirkişi raporunda hizmet süresi olarak çalışma süresi bakımından taraflar arasındaki anlaşmazlık nazarı dikkate alınmaksızın sigorta evrakına istinat edilmiş hesaplar bunlar üzerinden yapılmıştır.
Oysa, çalışmaları gösteren en doğru vesaik işyerinde mevcut ücret ödemelerine esas teşkil eden puantaj cetvelleridir.
Evvelemirde bunların celbi gerekirse çalışma süresinin araştırılması için işyerinde bununla ilgili evraklar üzerinde keşif icrası, mahsub işleminin gerekip gerekmediğinin de gene mucip sebepleri gösterilerek mahkemece karara bağlanması ve bu suretle hizmet süresinin ihtilafsız hale gelmesinden, tarafların bu yolda anlaşamamaları halinde de, bu cihetin mahkemece karara bağlanmasını müteakip hesabın yapılması icab ederken, bu işlemlerin tamanının bilirkişiye bırakılması ve yetersiz bilirkişi raporunun hükme esas alınmış olması usul ve yasalara aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın belirtilen sebeplerle davacı yararına BOZULMASINA ve davacı yararına takdir edilen 1000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz peşin harçlarının istek halinde ilgililerine iadesine 24.9.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.