 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E:1973/6784
K:1974/613
T:08.02.1974
- TAŞINMAZ MALIN TESCİLİNDE
- DAYANAKLAR
ÖZET : Dava konusu taşınmaz malı davacının babasına satan kişi adına 1937 yılında vergi kaydı tesis edilmiştir. Dava l617 sayılı kanunun yürürlüğe girdiği 26.7.1972 tarihden sonra açılmış bulunmasına göre 766 sayılı kanunun 33. maddesinin değişik 4. fıkrasındaki şartların aranması gerekir. Vergi kaydına uygun bulunmaması takdirinde davacı adına 33. maddenin 1,2, ve 3. fıkralarına dayanılarak yapılan tescillerin bir bölge dahilindeki toplam miktarının 50 dönümü geçmemesini tesbit etmek zorunludur.
(766 s. Tapulama K m. 33 1617 s.k.d.)
F. Ç. vekili avukat M. E. E. ile E. K muhtarlığı Hazine vekili avukat A. Ç. aralarındaki tescil davasının yapılan yargılaması sonunda; dava mevzuu yerlerin davacı adına tapuya tesciline dair, Akşehir Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 25.5.1973 gün ve 616/ 282 sayılı hükmün süresinde Yargıtayca incelenmesi, Hazine vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği düşünüldü.
Dava konusu taşınmaz malı davacının babasına satan bayi adına 1937 yılında vergi kaydı tesis edilmiştir. 1950 yılından evvel müesses vergi kaydına müsteniden yapılan tescillerde 766 sayılı kanunun 1617 sayılı kanunla değiştirilen 33. maddesinin 4. fıkrasındaki 50 dönümlük kaydı aranmazsa da bunun için vergi kaydının dava konusu yere uygulanması ve bu yerin kayda uygun bulunması şarttır. Aksi taktirde yapılan tescil 33. maddenin 1. fıkrasına dayanmak icap eder. Dava 1617 sayılı kanunun yürürlüğe girdiği 26.7.1972 tarihinden sonra açılmış bulunduğuna nazaran 766 sayılı kanunun 33. maddesinin değişik 4. fıkrasındaki şartların aranması gerekir. Vergi kaydına uygun bulunmaması taktirinde davacı adına 33. maddenin 1, 2 ve 3 fıkralarına müsteniden yapılan tescillerin bir bölge dahilindeki toplam miktarının 50 dönümü geçmemesini tesbit etmek zaruridir. İşte bu hususun araştırılması gerekirken, araştırılmadan yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı ve vaki temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün (BOZULMASINA) ve temyiz dilekçesinde yersiz alınmış olan 4000 kuruş peşin harcın iadesine 8.2.1974 tarihinde oybirliğile karar verildi.