 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1973/3235
K: 1973/1595
T: 23.11.1973
DAVA : Laikliğe aykırı olarak dini alet etmek suretiyle propaganda yapmaktan sanık Y.A.nın yapılan yargılanması sonunda; T.C.K.nun 241. maddesi gereğince takdiren ve teştiden 100 lira ağır para cezasile mahkumiyetine dair, (Sivas) 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 15.11.1972 gün ve 972/118 esas, 164 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi C. Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Kabule ve uygulamaya göre sanığa ayrıca maddede yazılı hapis cezasının da tayini gerektirirken sadece ağır para cezası hükmedilmesine ilişen tebliğnamede yazılı tenkide maddenin son cümlesindeki veya bunlardan birine hükmolunabilir kaydı karşısında iştirak edilmemiştir. Ancak;
Bir İmam - Hatip Okulu mezunu olup sanığın suç tarihinde, İmranlı Müftüsünden vaaz için özel müsaade alarak cuma namazından önce camideki topluluğa hitaben; Türk Medeni Kanununun İsviçre'den alınmış bir gavur kanunu olduğundan bu kanunla yönetildiğimizden şikayet ederek "..biz İmam - Hatip okullarında binbir müşkülatla okuyoruz. Üçbuçuk Yahudi okullarımızı kapatıyor. Bizim sizleri irşat etmemizi önlüyor siz bizlere sahip çıkın, hep beraber bu konuda mücadele edelim memleketimiz gavur oldu, ben İmranlı'dan bahsetmiyorum, tüm Türkiye'den bahsediyorum. Kadınlarımız, kızlarımız açık saçık geziyorlar zina ediyorlar." demek suretiyle Türkiye'deki manevi yaşantıdan memnun olmadığını toplumun özel hukuk kurallarını ve ilişkilerini laik esaslara göre düzenleyen Medeni Kanundan gavur kanunudur şeklinde şikayet ettikten sonra; irşat için kendisi gibi olanlara sahip çıkılmasını, birlikte mücadele edilmesini camide telkine çalışan sanığın, ilçeye gelişi ve müftüden vaaz için özel izin alınmasından itibaren başlayan tüm davranışlardaki laikliğe aykırı düşen propaganda amacı; olayı dikkatle izleyen ve adli mercilere intikal etmesinde hizmeti geçtiği anlaşılan tanık dava takipçisi H.A.nın safahattaki ısrarla ve ayrıntılı şahadeti ve bu şahadeti yer yer doğrulayan tanıklardan T., Z., E., H. ve N.nin ifadeleriyle açıklanmış ve bu nedenlerle eylemi T.C.K.nun 163/4. maddesine uygun iken uygulama yeri bulunmayan T.C.K.nun 241. maddesiyle hüküm tesisi kanuna aykırı ve tebliğnamede yazılı bozma isteği bu itibarla yerinde bulunduğundan kazanılmış hak saklı kalmak kaydiyle hükmün bu sebepten BOZULMASINA, 23.11.1973 gününde oybirliğiyle karar verildi.