 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1973/8190
K: 1974/2966
T: 16.05.1974
DAVA : Taraflar arasında 2613 sayılı kanun uyarınca yapılan kadastro tahdidinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı. Tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu. Tetkik Hakiminin açıklaması dinlendi. Gereği görüşüldü:
KARAR : Kadastro sırasında nizalı parsel tapu kaydına dayanılarak davalı taraf adına tahdit edilmiştir. Davacı tarafından Sulh Hukuk Mahkemesine başvurularak lağım sularının kendi taşınmazına zarar verdiği ve davalı taşınmazından da yağmur suları aktığı ileri sürülmüş ve müdahalenin önlenmesi istenmiştir. O yerde kadastro başlaması nedeniyle dosya Kadastro Mahkemesine devir edilmiştir. Mahkemece, davacı daha önce haricen satmış ve yeri elinden çıkartmış olduğu için husumet yönünden dava reddedilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir. 17.4.1972 gün ve 8/8 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ancak kadastro tahdidine karşı dava açılması halinde işin mahkemeye intikal etmesi durumunda tapu dışı satışları geçersiz kabul etmiş ve Medeni Kanun hükümlerinin uygulanacağı hükmünü getirmiştir. Olayda kayıt sahibi ile haricen satın alan arasında davacının haricen sattığı parselin tahdidi yönünden bir uyuşmazlık bulunmadığı, davacı tarafından kabul edilmiştir. Bu nedenle husumete ilişkin temyiz itirazı yerinde değildir. Ancak olayda, davacı, kendi taşınmazına davalı taşınmazı tarafından yağmur sularının ve lağım sularının sızması dolayısıyla zarar verildiğini ileri sürmüş ve bunun giderilmesini istemiştir. Bu uyuşmazlık, bir ayın uyuşmazlığı sayılamaz. Medeni Kanunun 661. maddesine giren hakka ilişkin bir uyuşmazlık niteliğini taşımaktadır. Bu tür uyuşmazlıklar kadastronun amacı dışında kaldığından Kadastro Mahkemelerinde çözümlenemez. Mahkemenin ilk önce görev yönünü düşünmesi gerekir. Husumet yönü görevli mahkeme de incelenir. Bu itibarla mahkemece görev yönü düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve 2613 sayılı kanunun 38. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına 16.5.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.