 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1973/3276
K: 1974/1200
T: 27.03.1974
DAVA : Takdiri azaltıcı sebebin vücudiyle birlikte öldürmek kastı olmaksızın müessir fiil neticesi M.K.ın ölümüne sebebiyet vermekten sanık A.E.in TCK.nun 452/1, 59, 31, 33. maddeleri uyarınca 6 sene 8 ay ağır hapsine, sürekli olarak kamu hizmetlerinden yasaklanmasına ve cezası zarfında kanuni kısıtlılık halinde bulundurulmasına dair KONYA 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 19.6.1973 gün ve 1972/248 esas ve 1973/86 karar sayılı hükmün duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi müdahiller K.K., A.K. ile sanık taraflarından istenilmiş ve para yatırılmış olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmekle sanık hakkında duruşmalı ve duruşma istemeye yetkileri bulunmayan müdahillerin temyizleri hakkında duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit edildi.
1 - Yetkileri bulunmadığından müdahillerin duruşma isteklerinin reddine,
2 - Sanığın damadının ineğinin maktulün bahçesine girip otları yemesi nedeniyle sanık ile maktul M.K. arasında çıkan tartışma sonucu sanığın maktul M.in başına yumrukla vurup ona ika ettiği bu müessir fiil sonucu ölümüne sebep olduğu; toplanan bütün deliller karar yerinde incelenip, tartışılmak suretiyle kabul, olayın akışına ve soruşturmadan elde edilen sonuçlara uygun düşecek biçimde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddolunmuş, ölümün faillin fiilinden önce mevcut olup sanık tarafından bilinmeyen ahvalin birleştiği yolundaki itirazlar Adli Tıp Meclisi mütalaasında yer alan gerekçelerle reddolunmuş, sanık lehine ayrıca kanuni tahfif sebebinin kabulünü gerektirir bir hal görülmemiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde isabetsizlik bulunmamış, esasa etkili usuli hata yapılmamış olduğundan sanığın ve duruşmalı inceleme sırasında vekilinin yukarıda işaret olunan hususlara, sübuta vesaireye, müdahillerin ise suç vasfına değinen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA depo paralarının gelir yazılmasına, 27.3.1974 gününde oybirliği ile karar verildi.