DAVA : Neşir yoluyla layikliğe aykırı olarak Devletin temel nizamlarını dini esas ve inançlara uydurmak amacıyla propaganda yapmak ve telkinde bulunmaktan sanık B.A. Gazetesi yazı işleri müdürü İ.N.S. ve yazar A.B.'nin yapılan duruşmaları sonunda: suçlarının sübutuna ve haklarında takdiri azaltıcı sebebin kabulüne mebni TCK.nun 163/4,5, 173/son'uncu maddeleri uyarınca birer sene birer ay onar gün ağır hapislerine ve 6 şar ay süre ile Tekirdağ'da ikametle genel güvenlik gözetimi altında bulundurulmalarına ve 92 lira yargılama giderinin sanıklardan mütesaviyen ve müteselsilen tahsiline dair İSTANBUL 5. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 22.5.1972 gün ve 1970/330 esas ve 1972/103 karar sayılı hükmün duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş ve para yatırılmış olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmekle duruşmalı olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit edildi.

KARAR : Sanıklardan A.nın sorumlu Yazı İşleri Müdürü bulunduğu B.A. Gazetesinin 10.6.1970 günlü sayısının 3. sahifesinde, diğer sanık İ.N. tarafından yayınlanan Babıalinin kriptoları başlıklı yazıda Türkiye devleti laiktir maddesinin millet iradesine rağmen bir azınlık tarafından yazdırıldığı bu azınlığın çömezlerinin, Müslüman Pakistan halkının dostluğunun dinsiz Türk devletinin şanına leke süreceğinden korkuyor olmaları gerektiği Pakistanın devlet politikasıyla basınla halkıyla Türk Milleti Tarih boyunca İslam Milletlerinin lideri ola gelmiştir. Bundan sonra da lideri olmalıdır.." derken bunları küçümsemenin doğru olmadığı, Türkiye'nin gerçekten demokratik, Sosyal Laik, hukuk devletimi olduğu, yoksa bu mefhumlarla bazı çevrelerin çıkarlarının sigorta edilmekmi istendiği, kainatı yaratan kuvvetin Allah olduğuna göre onun insanlara uygun gördüğü sosyal siyasi iktisadi ve hukuki düzenin dışında bir sistemin başarı şansının ne olduğu, laik sistemin kabulünden bu yana yarım asra yakın zaman geçtiği halde şeriatın kestiği parmak acımaz sözünün hak dilinden düşmediği, muteber yeminin yine Kur-an'ı Kerim üzerine, Allah üzerine ve Din üzerine yapılan yemin olduğu ileri sürülmek suretiyle Anayasadaki laiklik ilkesinin halkın çoğunluğu tarafından kabul edilmediği, yarım asra yakın bir zaman geçtiği halde bu ilkenin halk tarafından benimsenmediği, kainatı yaratan Allahın insanlara uygun gördüğü sosyal siyasi iktisadi ve hukuki düzenin dışındaki bir sistemin başarı şansı bulunmadığı fikrinin okuyucuya benimsetilmek ve telkin edilmek istendiği ve bunun propagandasının yapıldığı incelenen yazı metninden ve bilirkişi raporundan anlaşılmış ve mahkemenin bu yoldaki kabulünde de bir isabetsizlik görülmemiştir.

Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 2. maddesinde; Türkiye Cumhuriyetinin insan haklarına dayanan milli demokratik laik ve sosyal bir hukuk devleti olduğu 19. maddesinde de, herne suretle olursa olsun dinin ve dini duyguların istismar edilmiyeceği esas kabul edildikten sonra bu yolda yapılan telkin ve propagandaların Türk Ceza Kanunun 163. maddesinde müeyyide altına alınmak suretiyle yasaklandığı, dava konusu yazıda ise; özellikle laiklik ilkesinin halk tarafından benimsenmediği ve Allahın insanlara uygun gördüğü sosyal siyasi iktisadi ve hukuki düzenin dışındaki bir sistemin başarı şansı bulunmadığı beyan olunmak suretiyle laikliğe aykırı olarak devletin içtimai iktisadi siyasi ve hukuki temel nizamlarının dini esas ve inançlara uydurulmak amacıyla telkin ve propagandada bulunulmuş olmakla 163. maddedeki suç unsurları gerçekleşmiş bulunmaktadır. Yazının cevap olarak yazılmış olması bu niteliğini değiştiremez.

Bu itibarla :

1 - Toplanan delillere, kararda gösterilen gerekçelere, mahkemenin beliren kanı ve takdirine göre sanıklardan İ.N.'in temyiz itirazlarıyla duruşmalı inceleme sırasında müdafiinin yazıda suç unsurları bulunmadığına, bir cevap niteliğinde olduğuna değinen ve yerinde görülmeyen savunmalarının reddiyle hükmün bu sanığa ilişkin kısmının tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, depo parasının gelir kaydına.

Diğer sanık A.'in durumuna gelince;

Sair itirazlarının reddine, ancak;

2 - 25.4.1970 günlü nüfus kayıt örneği onaylı olmadığı ve kim tarafından da çıkarıldığı anlaşılmadığı gibi aynen bu örnekteki kayıtlar belirtilerek yazılan yazıya Urfa Nüfus Müdürlüğü'nce verilen 15.1.1971 günlü cevapta gösterilen hanede kaydına rastlanmadığı bildirilmiş bulunmasına göre Adli Sicil Kanununa göre bu sanığın nüfus kayıt örneği getirtilmeden hüküm kurulması,

SONUÇ : Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazlarıyla duruşmalı inceleme sırasında müdafiinin savunmaları bu bakımdan yerinde olduğundan hükmün bu sanığa ilişkin bölümünün tebliğnamedeki düşünce gibi CMUK.nun 307, 308 ve 321. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 4.2.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972