 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1973/1775
K: 1974/860
T: 05.03.1974
DAVA : Y.B.'yi kasten öldürmekten ve ruhsatsız silah taşımaktan sanık C.D.'ın yapılan duruşması sonunda: suçlarının sübutuna ve öldürme suçunda takdiri azaltıcı sebebin kabulüne mebni TCK.nun 448, 59, 31, 33, 6136 sayılı kanunun 13 ve Ceza Kanununun 74, 75. maddeleri uyarınca içtimaen ve neticeden 20 sene ağır hapis, 1 sene hapis ve 500 lira ağır para cezalarıyla mahkumiyetine ve sürekli olarak kamu hizmetlerinden yasaklanmasına ve ağır hapis cezası zarfında kanuni kısıtlılık halinde bulundurulmasına ve 15.750 lira manevi tazminatın sanıktan alınarak 13.500 lirasının çocukları C., S., N., M., H., Y.D., A. ve H. ye velayeten ve 1.500 lirasının kendisine asaleten maktulün karısı müdahil F.B.'ye ve 750 lirasının da maktulün kardeşi diğer müdahil M.B.'ye verilmesine ve ayrıca 1.000 lira maktu ve 1.575 lira nisbi vekalet ücretinin keza sanıktan alınarak Avukat Y.C.'ye verilmesine ve 442 lira 50 kuruş nisbi harç ile 66 lira 65 kuruş suçüstü ve 88 lira yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair KESKİN Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 29.11.1972 gün ve 1971/47 esas ve 1972/180 karar sayılı hükmün sanık ve resen de temyize tabi bulunan öldürme kısmının da Cumhuriyet Savcısı ve müdahiller F.B., M.B. taraflarından Yargıtayca incelenmesi istenilmiş ve müdahiller para yatırmış olmalarına ve sanık duruşma dahi talep etmesine mebni dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmekle tutuk bulunan sanığın duruşmaya müdafi göndermemesi sebebiyle duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : 1 - Sanık temyiz şartını yerine getirmediğinden silah taşıma suçu bakımından dilekçesinin reddiyle incelemenin sanık müdahiller ve Cumhuriyet Savcısının temyizine göre ve resen de temyize tabi bulunan öldürme suçuna ait hüküm kısmın hasrına,
2 - Sanık olay akabindeki ifadelerinde öldürülenin kendisine olay günü camiye giderken hakaret ettiği hakkında bir savunma ileri sürmediği gibi sonradan benimsendiği bu savunma, gösterdiği savunma şahitleri tarafından da teyit edilmemesine, bu istikamette beyanda bulunan şahit K.'nın şahadeti de mahkeme tarafından gerekçeleri de gösterilerek kabul edilmemesine, göre Cumhuriyet Savcısının ve sanığın olayda tahrik bulunduğuna ilişen temyiz itirazları yerinde bulunmadığı gibi ifadeleri hükme dayanarak alınan şahadete ve sanığın ilk aşamalardaki ifadelerine göre sanık ile öldürülen arasında seçim meselelerinden ötürü husumet mevcut olup sanığın bu husumet nedeni ile olay günü camide namaz kılmakta bulunan bu nedenle de müdafaa olanaklarını kullanmaktan yoksun durumda bulunan öldürülenin arkasından gizlice yaklaşarak evvelki husumet nedeniyle ona müteaddit el ateş ederek onu vurup öldürdüğü anlaşılmasına göre sanığın evvelki husumet sebebiyle maktulü öldürmeye karar vererek onu takip ve camide namaz kılarken yakalayarak habersizce taammüden öldürdüğünün kabulü yerinde olacakken olaya ve delillere aykırı düşen bir gerekçe ile suç niteliğinin tayininde hataya düşülmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, müdahillerin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden onama isteyen tebliğnamenin reddiyle sanık hakkındaki öldürme suçuna ait ve resen de temyize tabi bulunan hükmün yukarıda yazılı nedenle CMUK.unun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müdahillere ait depo parasının geri verilmesine 5.3.1974 gününde oybirliği ile karar verildi.