 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1973/956
K: 1974/2339
T: 07.05.1974
DAVA : Uyuşmazlık ay be ay gerçekleşip ödenen ilamlı nafaka borcunun 1965 ve 1966 yıllarında ödenmeyen aylık 700 liradan 5600 lirasının kovuşturmaya konulması ve şikayete rağmen kovuşturmanın kesinleşmesi sonunda olumsuz saptama isteğine ilişkindir. Davada ileri sürülen isteğin daha önce merciie şikayet konusu olarak getirilip reddedilmiş olması genel hükümlere dayanan bu dava için kesin hüküm olamaz. Gerçekten şikayette ileri sürüldüğü gibi nafaka borcu 1966 yılından sonra her ay gerçekleştikçe ödenmiş ve bu ödemeler çekincesiz kabul edilmiştir. Borçlar yasasının 88. maddesi bu biçimde belli dönemlerde gerçekleşen borçlardaki sonraki dönemlerin ödenmesinde çekince gösterilmemesini alacaklının daha önceki dönemlerde gerçekleşen borç taksitlerinin ödendiği iradesine işaret saymaktadır.
Bu hükmün uygulanması için bilimsel eserlerde borcun bir tek hukuki nedene dayanması ve belli zamanlarda (Periyodik) olması yeterli sayılmaktadır. (Becker, N. 89, Er. 3, Çev. Sh. 481). Yasa genellikle duraksamayı gideren kurallar (Hukuki karineler) koymaktadır. Böyle bir durumda hakim genellikle ancak aksi isbatlanmadıkça bir olayı belli nitelikte bir iradenin deyimi olarak benimseyecektir. (Oser-Schönenberger N. 1, Er. 66, 51 ve m. 89, Er. 3, Sh. 679-680, Recai Seçkin Çevirisi). Nafaka borcu da bu nitelikteki borçlardandır. O halde mahkemenin aksi görüşte verdiği karar isteğe hükmedilmek üzere bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin harcın istek halinde geri verilmesine 7.5.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.