 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1973/2958
K: 1974/2297
T: 02.04.1974
DAVA : Taraflar arasındaki davada: Davacı, Çalışkanlar Mahallesinde kain arsasına inşaat yapacağını, ancak 7021 ada 4 parsel sayılı arsasına gelen umumi yolu davalıların gecekondu inşa ederek kapatmaları yüzünden yoldan yararlanamadığını ileri sürmüş, men'i müdahale ve kal isteğinde bulunmuştur.
Davalılar umumi yola müdahale etmediklerini bildirmişlerdir. Mahkemece, olayda keşif ve tahkikat yapılması gerekmediği, davacıya ait imar parseleni bir tecavüz ileri sürülmeyip yola vaki müdahalenin önlenmesini istemek kamu kuruluşlarının hakkı bulunduğu ve davacının dava hakkı olmadığı nedenleriyle dava red edilmiştir.
Bu hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla dosya incelenip gereği görüşüldü:
KARAR : Davacı, dava dilekçesinde 4 sayılı parseline, yani üzerinde mülkiyet hakkı bulunan yere davalının müdahalesi olduğundan söz etmemiş; yalnız taşınmazına gidip gelmeyi sağlayan umumi yola davalının gecekondu yaparak yararlanmasını engellediğini ileri sürmüştür.
Bu açıklamaya göre, dava konusu özel mülkiyet konusu olan bir taşınmaz değil, kamunun -dolayısiyle davacının- yararlanmak olanağına sahip bulunduğu yoldur. Umumi yolların, herkesin gelip geçerek -davalı gibi üzerine gecekondu yaparak değil- yararlanabileceği kamu malları olduğu kuşkusuzdur.
Kazai mercilere yapılan dava niteliğindeki başvurmaların geçerli sayılması, davacının yarar sahibi olmasına bağlıdır. Olayda, umumi yoldan gelip geçmek suretile elde edilen ve korunması gerekli olan yarar'ın engellendiği ileri sürüldüğüne göre; dava açmak yetkisinin yalnız ilgili kamu idaresine değil, yarar sahibi bulunan herkese ait olduğu düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Yukarıdaki açıklamalar çevresinde davacının, dava tarihinde yol niteliği taşıyan bir yerden yararlanmasını önleyen bir durumun var olmadığı incelenerek sonuca varılması gerekli olduğu düşünülmeden dava açmak yetkisinin ilgili kamu kuruluşuna ait olduğundan bahsile ret kararı verilmesi yolsuzdur.
SONUÇ : Hükmün bu nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA peşin alınan harcın iadesine 2.4.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.