Belediye Başkanlığı tarafından aleyhine açılan davada, davacı belediye, Demirhane caddesinde 758 ada 5 parsel sayılı taşınmaza kısmen vaki müdahalenin önlenmesini, binanın kalini ve 2.100 lira ecrimisilin tahsilini istemiştir. davalı, 775 sayılı kanunun himayesinde olan gecekondu'nun korunması ve davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, nizalı yerin gecekondu ıslah bölgesi dışında olduğu belediyece bildirilmekle beraber, davalının 775 sayılı kanunun 21/a maddesinin himayesi altında bulunduğu gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Bu hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi davacı belediye tarafından istenilmiş ve davalı vekilince duruşma isteğinde bulunulmuş olmakla: duruşma için tayin olunan 15.1.1974 salı günü için yapılan tebligat üzerine mümeyyiz vekili avukat S. B. T. ile 45 diğer taraf vekili avukat E. Y. geldiler, duruşmaya başlandı, müddetinde ita ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz arzuhalinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin şifahi izahları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, bilahare dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü:

Belediyenin 5 parsel sayılı taşınmazı üzerinde davalıya aidiyetinden söz edilen gecekondunun yıktırılması ve davalının 775 sayılı kanunun 21/a maddesinden yararlanabilmesi için bu kanunda yazılı koşulların gerçekleşmiş bulunması zorunludur.

Gecekondunun yıkılmasını önleyecek şartların neler olduğu - esas itibariyle - 775 sayılı kanunun 21. nci maddesinde açıklanmış ve kanunun öteki maddelerine de bazı atıflar yapılmıştır. Bu duruma göre uyuşmazlığın, 21. madde ile atıfta bulunduğu öteki maddelerin birlikte incelenmesi suretiyle çözümlenmesi gereklidir.

1 - Gecekondu 775 sayılı kanunun yürürlüğe girdiği 20.7.1966 gününden önce yapılmış olmalıdır. Dava dilekçesinde gecekondunun 1959 yılında yapıldığı açıklandığına göre bu olayda bu yönün saptanması gerekli değildir.

2 - Kanunun yürürlüğe girmesinden önce inşa edilen gecekondunun 16 ve 17. maddelerde öngörüldüğü şekilde tesbit işleminin tamamlanmış olması lazımdır. Mahkemece bu yön gereği gibi araştırılmamıştır.

3 - Konut olarak yararlanılan gecekondunun sahibi olan davalının 25. nci madde uyarınca arsa tahsisine hak kazanmış kişilerden olup olmadığı kesinlikle saptanmış değildir. Muhtarlıktan alınan klişe bir ilmuhaberle davalı hak sahibi sayılamaz, Bu yönün yönetmelikle düzenleneceği kanunun 25. uci maddesinin son fıkrasında yazılıdır. Yönetmeliği uygulamak, belediyenin görevleri cümlesinden olduğuna göre, davalının 775 sayılı kanunun sağladığı olanaklardan yararlanmak hakkı mevcut olup olmadığının belediye den sorularak kesinlikle tesbit edilmesi gereklidir.

4- Ayrıca davalının 25. nci maddenin (a) bendinde açıklandığı üzere 27. maddede yazılı bağışıklıklardan yararlanmak hakkı olup olmadığı ve bu maddenin öngördüğü sürelerin sona ermiş bulunup bulunmadığı yönleri saptanmalıdır.

Mahkemece, yukarıda 2, 3, ve 4 sayılı bendlerde yazılı hususlar inceleme konusu yapılmadan davanın reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bu nedenlerle H.U.M.K.nun 428. nci maddesi gereğince BOZULMASINA, gelen mümeyyiz vekili için 1.000 lira duruşma vekalet ücretinin M. aleyhten tahsiline ve peşin harcın iadesine 25.1.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972