 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1973/392
K: 1973/486
T: 28.02.1973
DAVA : Reşit bulunan G.E.nin zorla ırzına geçmeye eksik derecede kalkışmaktan sanık Y.T.nin yapılan yargılaması sonunda: T.C.K.nun 416/1, 61. maddeleri gereğince 2 yıl 4 ay ağır hapis cezasiyle mahkumiyetine dair Ünye Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 23.5.1972 tarihli ve 972/115-104 sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmesi şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Yüksek Ceza Genel Kurulunca son benimsenen görüş T.C.K.nun 417. maddesinin uygulanabilmesi için birden fazla kişilerin ırza geçme fiilini ayrı, ayrı tam olarak işlemiş olmaları şartının aranmasına lüzum olmadığı doğrultusunda bulunmaktadır. Dairemizce benimsenen bu görüş sonucu olarak; mezkur 417. maddenin teşebbüs safhasında kalan suçlarda da uygulanması icap edeceğinden sözü geçen maddenin olayda tatbik edilmemesi ve muhakeme masraflarının eksik tayini sanığa karşı temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanığın temyiz itirazları yerinde bulunmadığından reddiyle hükmün tebliğname gibi ONANMASINA depo parasının gelir kaydına 28.2.1973 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.