 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1973/354
K: 1973/432
T: 21.02.1973
DAVA : Satmak maksadıyla uyuşturucu maddelerden esrar bulundurmaktan sanık F.M. ve esrarları satışa arzetmekten sanık İ.O.'nun yapılan yargılamaları sonunda : T.C.K.nun 403/3-4, 404/son ve 81/2-3. maddeleri gereğince F.M.'nin 11 sene 6 ay ağır hapis, 1.050 lira ağır para cezalarıyla mahkumiyetlerine, F.M. hakkında 31 ve 33. İ.O. hakkında 31. maddelerin tatbikine ve esrarın müsaderesine dair (Manisa) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 25.12.1972 tarihli ve 1972/92 - 247 sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmesi şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Hürriyeti bağlayıcı ceza ile birlikte hükmedilmiş olan para cezasının da hürriyeti bağlayıcı ceza gibi tekerrür sebebiyle arttırılması lazım geldiği 20.6.1960 tarihli içtihadı birleştirme kararı gereğidir.
Ağır hapis ve ağır para cezasından ibaret 2 nev'i ceza verilen F.M. hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, tekerrüre esas tutulan eski hükümlülüğün hapis cezasına ilaveten yine eski hükümlülüğün ağır hapis cezasına eklenmesi ve yeni hükümlülükteki ağır para cezasına eski hükümlülükteki ağır para cezası ve ona ilaveten hapis cezasının paraya çevrilmesinden sonra 81. maddenin 1,2 ve 3. fıkraları hükümleri gözetilerek eklenmesi icap ederken; eski hükümlülüğün hapis cezası, yeni hükümlülüğün ağır hapis cezasına eski hükümlülüğün ağır para cezası, yeni hükümlülüğün ağır para cezasına ilave ile yetinilmek suretiyle sanığa eksik ağır hapis ve eksik ağır para cezası hükmedilmesi, sanığa karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
SONUÇ : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanıkların temyiz itirazları yerinde bulunmadığından reddiyle hükmün tebliğname gibi ONANMASINA, depo paralarının gelir kaydına 21.2.1973 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.