 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1973/2866
K: 1973/3169
T: 30.11.1973
DAVA : 3.3.1960 doğumlu N.U. yu hile ile yanında alıkoyduğu ve adı geçen'e sarkıntılık ettiği yapılan yargılama sonunda anlaşılan sanık ve tutuk A.U.nun T.C.K.nun 430/1, 421/2. maddeleri gereğince neticeden beş yıl ağır hapis altı ay hapis cezalariyle mahkumiyetine, 1.000 lira manevi tazminatın sanıktan alınarak müdahile verilmesine dair (Kütahya) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 31.7.1973 tarihli ve 973/99-94 sayılı hükmün süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmesi şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilen dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi kılınmakla; dava evrakı incelenip gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu:
KARAR : Tavşanlı'nın Vakıf Köyü Camii - İmam - Hatip vekili bulunduğu sırada Diyanet İşleri Bakanlığının müsaadesi tahtında isteyen çocuklara özel surette Kur'an dersi veren sanığın, olay günü evine gelen N.U., A.G. ve C.B. ye ders verdikten sonra bunlardan 14 yaşınddaki mağdure N.U. yu sobayı yakıvermesini teklif edip diğer iki öğrenciyi evlerine gönderdiğine ve evde başka kimse olmamasından da faydalanarak mağdurenin yanaklarını okşamak ve öpmek suretiyle sarkıntılıkta bulunduğuna ve bu hareketinden dolayı ağlayan mağdureye susmasını ve bu olayı başkasına söylememesini temin için şeker verdiğine dair mağdure N. nin bu safhalarda değişiklik arz etmeyen samimi iddialarını toplanan diğer elverişli delillerle birlikte kabul ve gerekçe göstermek suretiyle sanığın savunmasını red eyleyen mahkemenin vardığı takdir ve kanaat karşısında, sanığın sübuta ait temyiz itirazları ile vekilinin duruşmalı tetkikat sırasında aynı hususa ilişen savunması ve mağdurenin namus ve iffetine müteveccih bazı hareketler yapmayı tasarlayan sanığın, bunu sağlamak için dersin hitamında diğer arkadaşlarını evlerine gönderdikten sonra sobayı yakmak bahanesi ile mağdureyi evinde alıkoyması T.C.K.nun 430. maddesinin birinci fıkrasında bahse konu edilen hile ile alıkoymak niteliğinde bulunmuş olduğundan hadisede alıkoyma suçunun tekevvün etmediğine dair tebliğname ve mütalaadaki düşünce de yerinde bulunmadığından reddi ile hükmün ONANMASINA ve depo parasının gelir kaydına ve sanıktan 20 lira nisbi onama harcı alınmasına 30.11.1973 tarihinde oybirliğiyle karar verilerek Yargıtay C. Başsavcı Yardımcılarından Z.K. hazır olduğu halde sanık vekilinin vicahında tefhim olundu: