 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1973/2010
K: 1973/2010
T: 11.07.1973
DAVA : H.B.nin evlenmek vaadiyle kızlığını bozmaktan sanık A.B. ve bu suça iştirak etmekten sanıklar R.B. ve M.B. nin yapılan yargılamaları sonunda beraetlerine dair (Çaycuma) Asliye Ceza Hakimliği'nden verilen 26.12.1972 tarihli ve 971/201 - 972/342 sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi o yer C. Savcısı ve müdahil tarafından istenilmesi müdahil yönünden şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanık R.B. ve M.B. beraetlerine ilişen C. Savcısının temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle bu sanıklar hakkındaki beraet hükmünün ONANMASINA,
Diğer sanık A.B. nin beraetine dair C. Savcısı ile müdahilin temyizlerine gelince:
Evlenme vaadi ile kızlık bozma suçu maddi unsur bakımından erkekle kızın iradelerinin birleşmesi ile meydana gelir. Dava konusu olayda da düğün yapmak suretiyle gayri resmi surette evlenmekle tarafların bu iradelerinin birleştiği anlaşılmıştır. Mağdure H. tahkikat safhalarındaki ifadelerinde; sanıkla aralarındaki anlaşmazlığın resmi nikah'ın yapılmamasından doğduğunu ve bu sebepden sanığın evinden ayrılmak zorunda kaldığını beyan etmiştir. Sanık, birlikte yaşadıkları üç ay zarfında nikah yapmak için ciddi hiç bir teşebbüsde bulunmamıştır. Hakkında şikayet vaki olduktan sonra sanığın, mağdure ile evleneceğini bildirmesi tekevvün eden suçun hukuki durumunu değiştiremeyeceği düşünülmeyerek yazılı gerekçe ile sanık A.B.nin beraetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve C. Savcısı ile müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan sanık A.B. hakkındaki hükmün tebliğname gibi C.U.M.K.nun 321. maddesi gereğince bu sebepden BOZULMASINA depo parasının geri verilmesine 11.7.1973 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.