 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1973/8983
K: 1973/8690
T: 05.10.1973
DAVA : Alacaklı Necati Tunçsiper ile borçlu Burhan ve Mehmet Özmen'e müteallik olmak üzere BALIKESİR İcra İşleri Tetkik Merciinden verilen 4/7/1973 tarih ve 29-92 sayılı kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı ve borçlulardan Mehmet Özmen vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 11/8/1973 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Ödeme emri tebliğatının usulsüz cereyan ettiğini iddia eden borçlu bu iddiasını icra tetkik merciine, İc.İf.K. 16-18 inci maddeleri hükümleri uyarınca ve şikayet yoluyla bildirilmekle beraber tercih olunan takip prosedürüne ve tebligat Kanununun 32. maddesine göre usulsüzlüğe ittiladan itibaren, kanuni süre içinde itiraz hakkını kullanma ve sebeplerini bildirmek zorundadır.
Tetkik konusu olayda; borçlulardan Burhan Özmen 21/12/1973 gününde icra tutanağına (borcu olmadığını) yazdırmak suretiyle itirazda bulunmuş, diğer borçlu Mehmet Özmen adına 21.2.1973 tarihli dilekçeyi vererek bunun aleyhindeki takibe de itiraz etmek istemiştir. Mehmet'in vekaletini ve avukat sıfatını haiz olmadığından bu itirazı Yasa karşısında geçerli değildir. 21.2.1973 günlü ve kendi adına yaptığı itiraz kanuni süreden sonra yapılmakla beraber 62. maddede yazılı şartlarda yerine getirilmemiştir.
İcra memurunun takip işlemlerine devam etmesi üzerine, her iki borçlu adına avukat Ali Kurt'un 2/3/1973 gününde ve münhasıran tebligatın usulsüzlüğüne ilişkin şikayeti, ittila tarihinden itibaren kanuni süreden sonraya taalluku nedeniyle redde mahkumdur.
SONUÇ : 1 - Borçlu Mehmet'in temyiz itirazları yukarıda yazılı nedenlerle varit değildir. Hakkındaki kararın İ.İ.K.nun 366 ve H.U.M.K.nun 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA 15 lira onama harcının kendisinden alınmasına,
2 - Burhan Özmen'in zamanında ve usulüne uygun bir itiraz veya şikayeti sebketmediği halde aksine düşünce ve nedenlerle hakkındaki takibin durdurulması isabetsizdir. Buna ilişkin kararın İ.İ.K.nun 366 ve H.U.M.K.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 5/10/1973 gününde oybirliğiyle karar verildi.