 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1973/12857
K: 1974/653
T: 28.01.1974
DAVA : Alacaklı T. Emlak Kredi Bankası ile borçlu M.T. ve ortakları Kollektif Şirketine müteallik olmak üzere (İSTANBUL) 6/a İcra Hakimliğinden verilen 24.10.1973 tarih ve 3219/915 sayılı kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 21.12.1973 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği düşünüldü :
KARAR : İpoteğin paraya çevrilmesi için açılan takip asıl borçlu aleyhine tevcih olunur. İpotek, borçludan gayrı bir kişi tarafından kendi taşınmazı üzerinden tesis edilmiş, yuhut taşınmaz daha sonra başkalarına geçmiş ise bunlara da ödeme veya icra emri tebliğ edilir. (Madde : 145-149)
İpoteğin paraya çevrilmesi için yapılan takipte, iki yıl içinde satış istenmediği takdirde takip düşer. 78. maddenin 2. fıkrası hükmü burada da kıyasen uygulanır. (Madde: 150/E).
İflasın açılması anında, müflise ait bütün mal, alacak ve paraya çervilmesi mümkün haklar nerede olursa olsun bir masa teşkil eder. Müflise ait olup rehin edilmiş taşınır ve taşınmaz mallar dahi iflas masasına girer. İflas idaresi tarafından sattırılarak temin ettiği alacak ödendikten sonra bedel bakiyesi masaya kaydedilir. Fakat, üçüncü şahısların müflisin borcu için rehin ettikleri malların mülkiyeti ile müflisin bir ilişkisi bulunmadığından bunlar iflas masasına girmez. Rehin veya kefalet münasebeti sebebi ile müflisin borçlarını ödemek zorunda kalanların durumları İc. İf. K. 204 üncü ve ilgili maddeleri uyarınca işleme tabii tutulur.
Tetkik konusu olaya gelince; müflisin borcunu temin için M.T. ve H.T.'in ipotek ettikleri taşınmazları teminat sahibi alacaklının takip etmek ve sattırmak yetkisi mevcuttur. ancak iki yılı mütecaviz bir zaman satış istenmemekle takip düşmüştür. Alacaklanın, İc. İf. K. hükümleri uyarınca gerekli işlemleri yapması zorunludur.
Yukarıda yazılı nedenlerle varit olmayan temyiz itirazlarının reddiyle mercii kararının İİK. 366 ve HUMK.438. maddeleri gereğince ONANMASINA, 15 lira onama harcının temyiz edenden alınmasına, peşin harcın mahsubuna, bakiye kalmadığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 28.1.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.