 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1973/11568
K: 1973/11307
T: 14.12.1973
DAVA : Alacaklı Tasfiye halinde Doğubank T.A.Ş. ile Borçlular N.A.Ö. ve arkadaşlarına müteallik olmak üzere (İSTANBUL) 1. İcra Hakimliğinden verilen 11.9.1973 tarih ve 588-585 sayılı karanın müddeti içinde temyizen tetkiki N.A.Ö. vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 22.11.1973 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dosya muhtevası, kararın gerçekleri karşısında sair temyiz itirazları varit değildir. Ancak;
Borçluların murisi E.A. alacaklı Doğubank'ın, Devlet Demir Yolları İşletmesi Genel Müdürlüğüne karşı taahhütde bulunan Efes Ticaret ve Sanayi A. Şirketinin edimini temin maksadı ile verdiği 107.640 liralık teminat mektubunu müteselsil kefil ve müşterek borçlu sıfatı ile garanti etmiştir.
Müteahhidin, sözleşme hükümleri yerine getirmemesi üzerine Devlet Demir Yolları İşletmesinin, (Doğubank) ve (Efes Tic. ve sanayi A.Ş.) aleyhlerine açtığı dava sonunda müttehaz 4.10.1971 tarihli, 311 sayılı kararla, 72.608 lira 40 kuruşun dava tarihi olan 4.7.1966 gününden itibaren % 10 faizi ile birlikte davalı Doğubank A.Ş.'den tahsiline, Efes Ticaret ve Sanayi A. Şirketi aleyhindeki dava devam ettirilmeyip atiye terk edildiğinden bunun hakkında karar ittihazına mahal olmadığına, ilam harcı, vekalet ücreti ve diğer yargı giderlerinin Doğubank'a yükletilmesine karar verilmiştir. D.D.Yolları İşletmesi, 22.2.1972 tarihinde, işbu ilam muhtevası 72.608,40 liranın faiz, yargı gideri ve icra masrafları ile birlikte borçlu Doğubank'tan tahsili için icra takibine geçmiş ve neticede bu parayı icra giderleriyle birlikte tamamen tahsil eylemiştir.
Tasfiye halinde Doğubank'ın, E.A. mirasçıları aleyhine tevcih ettiği takip, yukarda işaretlenen 972/843 sayılı icra dossyası ile ödedikleri asıl alacak, faiz ve masraflar tutarı 130.263,85 liranın tahsili maksadını gütmektedir.
Teminat mektubunu veren banka, mektupta yazıldığı gibi ilk ihbar üzerine istenilen parayı ödemek zorunda iken böyle yapmayıp aleyhinde dava açılıp hüküm istihsaline ve daha sonra da icra takibine sebebiyet vermiştir. Kendi fiili ile sebebiyet verdiği masrafları borçlulardan istemek yetkisini haiz değildir.
Faiz isteğine gelince; alacaklı banka, teminat mektubu muhtevasını ödeyip diğer tarafı tebligatla mütemerrit duruma düşürmüşse, sözleşmenin 12 ve 13. maddeleri uyarınca ödeme tarihinden, aksi halde icra takibinden itibaren faiz isteyebilir. Faiz haddinin aynı sözleşmenin 13. bendi ve Ticaret Kanunun 9 ve 1461. maddeleri hükümleri çevresinde hesaplanmaması lazımdır.
SONUÇ : Temyiz itirazı yukarıda yazılı nedenlerle yerinde görüldüğünden merci kararının BOZULMASINA, 14.12.1973 tarihinde karar verildi.