 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1973/10946
K: 1973/10325
T: 22.11.1973
DAVA : Alacaklı T. Elektrik Kurumu ile borçlu Edirne Belediyesine müteallik olmak üzere (Ankara) 5. İcra Hakimliğinden verilen 26.4.1973 tarih ve 614-300 sayılı kararın müddeti icinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 2.11.1973 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : 1312 sayılı (Türkiye Elektrik Kurumu) Kanununun 29 uncu maddesine ve taraflar arasında münakit mukavelename hükümlerine göre; kurumca tanzim ve tevdi edilen fatura bedellerinin, tevdi tarihinden itibaren bir ay içinde, rızaen ödenmesi lazımdır. Bu müddetin hitamında borçlu belediyenin tamerrüdü tahakkuk ederse 29 uncu maddede, faturanın İİK.nun 68 inci maddesinde yazılı belgeler gibi sayılarak genel haciz yoluyla takibe mesnet yapılabileceği açıklanmıştır.
Borcun itfa edileceği gün kanun veya mukavele ile tesbit edilmiş ise, mücerrit bugünün bitmesi ile borçlu mütemerrit olur. Mütemerrit olan borçlu, borcun gecikme ile ifasından dolayı zarar ve ziyan ödemeye mecburdur. (Borçlar K.: 101-102). Temerrüt, bir miktar paranın tediyesine taalluk ettiği takdirde borçlu temerrüt faizi ödemekle yükümlüdür. Alacaklının düçar olduğu zarar, geçmiş günler faizinden fazla olduğu takdirde borçlu, hiç bir kusur isnat edilemiyeceğini isbat etmedikçe bu zararı dahi tazminle mükelleftir. (Borçlar K. 103-105).
Ticari işlerde temmerrüt fazinin miktarı, aksine mukavele yoksa senevi % 10 dur, (Tic. K. 8-10).
10.11.1967 tarihli mukavelenamenin 7. maddesinin C. bendi ile tesbit edilen gecikme tazminatı, mukavelenamede ve kanunda aksine bir hüküm bulunmadığından Borçlar ve Ticaret Kanunlarının gerekli kıldığı temerrüt faizinin istenmesini engellemez. Bir paranın edasına taalluk eden gecikme tazminatı ile temerrüt faizinin yekdiğerine tedahül etmesi ve tazminatın daha yüksek olması halinde faizin tazminata mahsup edilmesi lazım gelip gelmiyeceği hususu tazminat davasını gören mahkemece halledilecek bir husustur.
Kararda temerrüt faizinin mebdai, her bir fatura bedeli için ayrı ayrı ve faturanın tevdiinden bir ay sonra başlamak üzere tesbit edilmiş oluşu Yasa ve anlaşma hükümlerine uygundur.
SONUÇ : Varit görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle merci kararının İİK.366 ve H.Y.U.K.un 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, 22.11.1973 gününde oybirliğiyle karar verildi.