 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1973/4541
K: 1973/4855
T: 06.12.1973
DAVA : Taraflar arasındaki davanın İstanbul Asliye 1. Ticaret Mahkemesince görülerek sabit olan dava veçhile 27403.10 liranın % 10 faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesini dair verilen 6.6.1973 tarih ve 165/395 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı M... Ö.... avukatı tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı avukatı T...A... ile davalı avukatı C... K.. gelip temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve 4 adet teminat mektubunun komisyon ve faizinin, bu mektuplarını davacı bankaya iade edildiği tarihe kadar hesaplanmış olduğu anlaşılmış olmasına göre davalı M... vekilin temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - 24.5.1972 tarih ve 1972/5-9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında da açıklandığı gibi 153 sayılı kanun tedrici tasfiyeye giren bankanın temerrüdüne engel teşkil etmediğinden beş adet teminat mektubunun paraya çevrilmesi talebi üzerine bu mektupları veren davacı bankanın bunu vaktinde tediye edememesinin sorumluluğunu davalıya yükletmesinin hukuki bir mesnedi bulunmadığından Gümrük İdaresinin talebinin davacı bankaya vasıle olduğu tarihten sonrası için tahakkuk ettirilen masraf alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesinede isabet görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1. Bentde yazılı sebeplerden dolayı davalı Muharrem vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine ve hükmün 2. bentde yazılı sebeple hükmün davalı M.. yararına BOZULMASINA, 6.12.1973 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.