 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1956/6
K: 1956/4
T: 09.05.1956
DAVA : Ceza Daireleri Kararları aleyhine C. Başmüddeimumiliğince Ceza Mahkemeleri Usulü Kanununun 322 nci maddesine tevfikan yapılan itirazlarda; sebep beyan ve noktai itiraz açıklanmaksızın mücerret müddeti muhafaza maksadiyle yapılan müracaatı müteakip ve muayyen müddetin inkizasından sonra verilen mucip sebepleri muhtevi itirazname üzerine tetkikat icra kılınmakta iken Uşak Ağır Ceza Mahkemesinden verilen ve ısrarı mutazammın bulunan 15.12.1955 tarih ve 159/902 sayılı kararın Ceza Umumi Heyetinin 6.2.1956 günlü toplantısında yapılan müzakeresi sırasında; mucip sebepleri ihtiva eden itaraznanemin kanunun tayin ettiği müddet içinde verilmesi muktazi bulunduğu yolunda yeni bir ekseriyetin tahassul etmiş olduğundan bu suretle meydana gelen tezat ve mübeyenetin tevhidi içtihat yoluyla halli lüzumuna mütedair Genel Katiblik tezkeresinin 1. Riyaset Makamının 1.3.1956 tarih ve 6 numaralı havalesine binaen Tevhidi İçtihat Büyük Heyetinde keyfiyet müzakere ve ihtilaf ve mübayenetin mevcudiyeti tespit olunduktan sonra işin esası görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Bir hükmün Temyiz Mahkemesince tasdiki ile kaziyyei muhkemenin teşekkül edeceği ve temyiz kararları aleyhine itiraz olunamıyacağı mehaz kanunun da kabul ettiği esaslar cümlesinden bulunduğu halde bazı zaruretler mülahaza olunarak kanunumuzun bu prensipten ayrılmıştır; filhakika Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322 nci maddesiyle C.Başmüddeiumumisinin Ceza Dairelerinin Kararlarına karşı ilamın kendisine verildiği tarihten itibaren 30 gün içinde Ceza Umumi Heyetince itiraz edebileceği hükmü vazolunmuştur. Bu suretle C. Başmüddeiumumisine normal kanun yolları haricinde tanınmış olan ve istisnai mahiyet arzeden itiraz salahiyetinin 30 günlük bir müddetle takyit edilmiş bulunmasına ve umumi heyet tetkikatının noktai itiraz ile mukayyet ve itiraznamede gösterilecek sebeplere maksur ve mühhasır olarak icrasının zaruri olmasına nazaran itirazın, muayyen mehil içinde noktai itiraz belirtilmek veya sebepleri, zikrolunmak suretiyle yapılması mecburiyeti kendiliğinden tezahür etmektedir. Aleyhine itiraz olunan daire kararının muhtelif noktai muhtevi bulunması veya leh ve aleyhde talepleri ihtiva eden bir tebliğnamenin reddi suretiyle ittihaz edilmiş olması gibi ahval ve itirazın tevlit eylediği netayiç nazara alındığı takdirde itarazın tesir ve şümulünün tayini bakımından da noktai itirazın müddeti içinde belirtilmesine lüzum ve zaruret vardır. Binaenaleyh muayyen itiraza sebeplerini ihtiva etmeyen mücerret bir müracaatın muvzuatın derpiş ettiği manada ve kanunda yazılı müddetin cereyanına mani teşkil edecek mahiyette bir itiraz olarak kabulüne imkan ve cevaz görülmemiştir 322 nci maddenin 30 gün olaraka tayin ve tehdit etmiş olduğu mehilin müddetsiz uzatılmasına müncer olacak olan aksi düşüncenin kanunun sarahatına mugayereti aşikar ve tatbikatta doğuracağı mahazir izahtan müstağni bulunmaktadır.
Gerçi usulümüzün temyiz faslında, kanun yoluna mücerret müracaatın kafi olmayıp temyiz eden tarafın temyiz sebeplerini ve hükmün hangi cihetine itiraz ve mendenden dolayı bozulmasını talep etmekte olduğunu temyiz istidasında veya muayyen mehil içinde vereceği layihasında bildirmek mecburiyetine mütedair olmak üzere kanunumuzun ilk şeklinde mevcut hükümler 3006 sayılı kanunla sonradan yapılan bir tadil ile kaldırılarak mücerret kanun yoluna müracaatın temyiz müddetinin cereyanına mani olacağı ve başkaca sebep zikir ve beyan edilmese ve ayrıca layiha verilmesie başkaca sebep zikir ve beyan edilmese ve ayrıca layiha verilmese dahi temyiz tetkikatının icra olunacağı esası kabul edilmiş ise de; normal bir kanun yoluna hasren ve kanuna vazolunan sarih bir hükümle ihdas edilmiş olan bu usulün; fevkalade ve istisnai bir yol olan itiraz müessesesine kıyas yoluyla teşmil ve tatbiki hususundaki mütalaaların kabul ve tervicine yukarıdanberi tafsil ve izah olunan esbap ve düşüncelere binaen cevaz ve imkan görülmemiştir. Netice olarak;
SONUÇ : Ceza Muhakameleri Usulü Kanununun 322 nci maddesiyle C. Başmüddeiumumisine tanınmış olan itiraz yolunda; mücerret daire kararına itiraz olunduğunun beyaniyle iktifa edilmiş olan istidaların itiraz müddetinin cerayanına mani olamıyacağına ve bu itabarla itirazın mezkur maddede yazılı 30 günlük müddet içinde maayyen itiraz sebepleri gösterilmek veya noktai itiraz belirtilmek suretiyle yapılması gerektiğine ilk toplantıda sülüsanı ekseriyetin tahassul etmemesine mebni 9.5.1956 tarihinde ikinci toplantıda mutlak ekseriyetle karar verildi.