 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1955/17
K: 1955/26
T: 07.12.1955
DAVA : Cezayı müstelzim haksız fiillerin Af kanunu ile cezai mahiyet ve vasıfları kaybetmeleri halinde bu fiillerden doğan tazminat davalarında ceza zamanaşımının tatbik edilip edilemiyeceği hususunda Temyiz Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin 14.10.1935 gün ve 2472/1884 sayılı, 15.9.1939 gün ve 2187/(1719 sayılı, 23.1.1942 gün ve 500/249 sayılı, 6.2.1953 gün ve 5927/4441 sayılı , 27.10.1953 gün ve 3240/4445 sayılı ve Temyiz Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin 1.11.1951 gün ve 14523/10921 sayılı ilamları arasında hasıl olan içtihat ayrılığının tevhidi ve halli Maliye Vekaleti Başhukuk Müşavirliği ve Muhakemat Genel Müdürülüğü tarafından istenilmekle keyfiyet toplanan Tevhidi İçtihat hukuk Kısmı Umumi Heyetinde müzakere olundu:
Borçlar Kanununun altmışıncı maddesinin ikinci fıkrasiyle haksız fiilin ceza kanunları gereğince müddeti daha uzun zamanaşımına tabi bir suç teşkil etmesi halinde tazminat davasının, ceza zaman aşımına tabi olacağı ve ceza davasından önce zaman aşımına uğramıyacağı yolunda sevkedilmiş olan hüküm, cezadavası devam ettiği müddetçe mutazarrırın sıfatını alarak ceza mahkemesinden tazminat talepedebileceği ve bu itibarla haksız fiilin Devlet tarafından takibi mümkün oldukca tazminat davasını kabul etmemenin manasız olacağı mülahazasına müstenit olmasına binaen cezayı müstelzim haksız fiillerin Af Kanunu ile cezai mahiyet ve vasıflarını kaybetmeleri halinde artık, Devletce de takip bahse konu olamıyacağından, bu gibi haksız fiillerden doğan tazminat davalarında ceza zaman aşımının değil, Borçlar Kanununun altmışıncı maddesinde derpiş edilen Hukuk zaman aşımının tatbiki gerekli olduğuna ilk toplantıda 7.12.1955 tarihinde üçte ikiden fazla ekseriyetle karar verildi.