DAVA : İstanbul avukatlarından Ömer Cemil tarafından verilen 1.10.1953 tarihli dilekçede İcra ve İflas Dairesi'nin 3.7.1953 ve 24.8.1953 tarihli kararları arasında mübayenet mevcut olduğundan bahisle keyfiyetin yüksek tevhidi içtihat müessesesine sevki talep edilmiş olmakla bahis mevzuu kararlar tetkik ve şaağıdaki karar ittihaz olunmuştur.

Filhakika 28.8.1953 tarihli daire kararında beş lira hafif para cezasıyla yüz lira vekalet ücretini ihtiva eden merci kararının, kabiliyeti temyiziyesi olmadığı mucip sebebiyle temyiz dilekçesi reddedilmiştir.

Diğer aynı mahiyette bir merci kararının ise dairenin 3.7.1953 tarihli kararıyla kabiliyeti temyiziyesi kabul edilerek tetkikat icra edildiği görülmüştür.

Binaenaleyh her iki daire kararı arasında mübayenet mevcut olduğu açıktır.

İcra ve İflas Kanununun 353. maddesi sarahatına göre tetkik merciinin kararı tefhim veya tebliğ tarihinden yeni gün içinde maznun veya şikayetçi ve C. Müddeiumumisi tarafından temyiz olunabilir. Bu madde mutlak olup Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 305. maddesindeki takyidat nazara alınmaksızın tetkik merciinin cezaya talluk eden bütün kararlarının kabili temyiz olacağını göstermektedir.

Binaenaleyh mezkur maddenin sarahatı göz önünde tutularak merci tarafından verilen yirmi liradan aşağı para cezalarının da kabili temyiz olduğunu kabul etmek zaruridir. Netice:

İcra tetkik mercileri tarafından verilen cezaya müteallik yirmi liradan az veya çok para cezalarıyla diğer bütün ceza kararlarının kabili temyiz olduğuna 17.4.1957 tarihinde ittifakla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972