 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1947/4
K: 1947/14
T: 07.05.1947
DAVA : Türk Ceza Kanunu'nun 523 üncü maddesinin uygulanması hususunda Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nin 7.2.1946 tarih ve 366/1513 ve 2. Ceza Dairesi'nin 2.11.1946 tarih ve 9684/10204 sayılı kararlarını havi ilamları arasında içtihat ayrılığı olduğundan bahsile keyfiyetin içtihatları birleştirme yoluyla halli C. Başsavcılığı'nın 14.2.1947 tarih ve 502 sayılı yazısiyle istenilmesine mebni uyuşmazlık konusu teşkil ettiği bildirilen ilam örnekleri çoğaltılarak 7.5.1947 tarihine rastlayan çarşamba günü saat 9,30 da müzakerenin başlayacağı genel kurul üyelerine bildirilmişti.
KARAR : Bugün toplanan kurula altmış zatın iştirak ettiği görüldükten ve müzekere nisabı tahakkuk ettikten sonra 1. Başkan Halil Özyörük'ün Başkanlığı'nda müzakereye başlanarak uyuşmazlık konusu ilam örnekleri 1. Başkan tarafından okunduktan ve olayın özeti alındıktan sonra söz alan :
C. Başsavcısı Kazım Berker: Giresun C. Savcılığı'nın 30.12.1946 tarihli yazısının makamımıza gelmesi üzerine inceleme yaptık Mezkur yazıda bahsi geçen ilamların birisinin Yargıtay 2. Ceza Dairesi'nce onandığını ve diğerinin 4. Ceza Dairesi'nce bozulduğunu gördük; ve 4. Ceza Dairesi yüksek başkanının düşüncesini aldık ve ihtilafa kani olarak içtihat birleştirilmesini gerektiren kağıtları yüksek kurulunuza sunduk dedi.
2. Ceza Dairesi Başkanı S. N. Akyollu: İki daire kararlarında ve noktai nazarlarında fark yoktur. Bizim dairemize taalluk eden olay eşya üzerinden istirdat olunması haline masruftur. Biz bu ilamımızla mahalli hükmünü tasdik etmişiz; çünkü olay mahalli mahkemesinin telakkisi veçhile iade değildir. Çalınan mal edinden alınmıştır.
4. Ceza Dairesinin ilamında ise olay başkadır. Mücrim şahsı zabıta tazyik etmiş, cürmü işleyen de çalınan eşya falan yerdedir demek suretiyle ve mücrimin hizmeti ile malı mesruk sahibine teslim olunmuştur ki, olaylarda asla benzerlik yoktur. Esasen iade keyfiyetinde rıza şart değildir. Eşyanın mücrimin eliyle sahibine teslim olunması kafidir dedi.
4. Ceza Dairesi Başkanı Zahir Sencer : Ceza Kanunu'nun neşrinden bugüne kadar Yargıtay dairelerince bu konu ihtilaflı değildir. Mücrimin malı mesruku zabıta tazyiki ile veya vicdanının tazyiki ile veya ana ve babasının tazyiki ile geri vermesinde hiç bir fark yoktur. Bu hallere göre iade keyfiyeti vardır. Kararımızdaki kayıtlar da şerhden alınmıştır. İki karar arasında ihtilaf yoktur dedi.
C. Başsavcısı Kazım Berker : Verilen izahata göre ihtilaf olmadığı anlaşılmaktadır dedi.
Baha Arıkan : İki daire arasında esaslı prensip ihtilafı vardır. Demeleriyle oylara başvurularak : Sonuçta;
SONUÇ : Olaylar arasında benzerlik bulunmaması sebebiyle içtihatları birleştirmeye mahal ve icap görülemediğine bir muhalif oya karşı 7.5.1947 tarihinde çoklukla karar verildi.