 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1946/13
K: 1947/8
T: 02.04.1947
DAVA : Ceza Kanunu'nun 571.inci maddesinde: Cezayı müstelzim olan adi sarhoşluk, 572 nci maddenin birinci fıkrasında mevsuf sarhoşluk ve ikinci fıkrasında itiyat hali ve 573 ncü maddesinde de iptila hali tayin ve tespit edilmiştir.
572 nci maddenin metninin "yukarıda gösterilen surette sarhoş olup da" diye başlaması, bu maddenin 571 inci maddeye bağlı bulunduğunu göstermektedir. İki maddenin bu suretle birbiriyle ilgili olmalarına ve 572 nci maddenin ikinci fıkrasında mutlak surette" sarhoşluğu itiyat derecesine vardıranlar..." denmesine ve hasr ve tahdidi tazammun eden başkaca bir kaydı ihtiva etmemesine göre, kanunun gözönünde bulundurduğu itiyat hali 572.nci maddenin birinci fıkrasında söylenen mevsuf sarhoşluğa münhasır olmayıp adi sarhoşluğa da şamildir.
İtiyat halini, yalnız mevsuf sarhoşlukla tahdit etmek kanunun maksat ve gayesine münafi olduğu gibi; itiyadın iptila derecesine varmasından bahseden 573 üncü maddenin tatbik kabiliyetini de ortadan kaldırır; çünkü kanunun gerek şiddetle cezalandırmak istediği gerek ıslahını kasdeylediği hal sarhoş olarak başkasına tecavüz etmek veya umumun istirahıtını bozma itiyat ve iptilası olmayıp, mutlak surette cezayı müstelzim olan sarhoşluktaki itiyat ve iptila halidir.
SONUÇ : Binaenaleyh 572.nci maddenin ikinci fıkrası mucibince sarhoşlukta ittiyattan dolayı ceza tayini için evvelki mahkumiyetlerin, mezkur maddenin birinci fıkrasına müstenit bulunmalarının meşrut olmadığına ve 571 ve 572.nci maddeler gereğince iki defa mahkum olduktan sonra aynı fiili tekrar işleyenler hakkında itiyat hükmünün tatbiki icabedeceğine üçte ikiyi geçen çoklukla 2.4.1947 tarihinde karar verildi.