 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1945/35
K: 1946/1
T: 09.01.1946
Ormanlardaki yaş ağaçların kanuna aykırı olarak kesilmelerinden dolayı müsadere edilmiş olmaları, kesilme yüzünden sebebiyet verilmiş olan maddi, manevi zarar ve hasarı telafi etmiş olmaz. Hatta müsadere ile birlikte mücerret kesilme zamanındaki kıymetlerinin tazmin ettirilmiş olması bile kesilen ağacın neşvünema devresinde vasıl olmuş bulunduğu dereceye göre çok kerre ilerde kesbetmiş olacağı iktisadi ve sıhhi kıymetini karşılayamaz. Bu cihetler nazara alınınca yaş ağacın kesilmesinden doğan zararın tazmininde kesilenin ilerde kesbetmiş olacağı kıymet bakımından Devletin mahrum kalmış olacağı kar ile birlikte yeniden dikilecek ağacın dikme ve yetiştirme masrafının da hesaba katılmasından başka neşvünema halinde bir ağacın memleket havasına ve dolayısiyle genel sağlığa ve ümranına yaptığı hizmetler itibariyle kesme yüzünden sebebiyet verilmiş olan manevi zararın dahi nazara alınmış olması mevzuun önemiyle mütenasip bir tedbir olur. Burası böyle olmakla beraber 3116 sayılı Orman Kanununun 105. maddesinde yaş ağaca müteallik tazminatta devlet ormanları için yapılan mıntıka bedel tarifesinin tatbik olunacağı açıkça gösterilmiş olması bu bahiste bedel tarifesinden başka esas ve mülahazaların nazara alınmasına mani teşkil etmektedir.
Gerçi orman idaresince bugün de tatbik edilmekte olan mıntıka bedel tarifesinin 3116 sayılı kanun ile kaldırılan 504 sayılı Ormanların fenni usul dairesinde idare ve işletmesine dair kanunun yedinci maddesine dayanılarak yapılmış olan tarife olduğu anlaşılmakta ise de Orman Kanunu sözü geçen işletme kanununun yedinci maddesinde bedel tarifesi için konulu esaslar yerine başka hükümler koymamış olmasına karşı 504 sayılı kanunun uygulama şekline dair olan 18 Haziran 340 tarihli Orman Talimatnamesinin ikinci maddesinde her kaza idare meclisince bedel tarifesinin yapılmasında nazara alınmak üzere birer birer gösterilmiş olan hususlar 3116 sayılı Orman Kanunun 133. maddesine dayanılarak yapılıp yayınlanmış olan Orman Nizamnamesinin yirmi ikinci maddesinde de hemen aynile tekrar olunmak suretiyle tazminat bahsinde o zamana kadar yürümüş olan uygulamanın ayniyle devamı iltizam olunmuş olduğundan Orman Kanunundan önceki bedel tarifeleri o kanunun yürürlüğe başlamasından sonra da cari olmak kuvvetini ihraz etmiştir.
Böyle olunca yaş ağaçların kanuna aykırı olarak kesilmelerinden dolayı orman idaresi tarafından tazminat istenilmesi halinde o ağaçların müsadere edilmiş olup olmadığına bakılmaksızın Devlet ormanları için yapılan bedel tarifelerine göre tazminat hükmü lazım geleceğine on üç muhalif oya karşı kırk iki oy çoğunluğuyla 9.1.1946 gününde karar verildi.
