 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1940/49
K: 1943/12
T: 03.03.1943
DAVA : Borçlar kanunun 72. maddesinin son fıkrası mucibince amme kanunlarından madut ve hükmü tamamen mahfuz bulunan Murabaha Nizamnamesinin ödünç para verme işleriyle meşgul olanlar hakkındaki 2279 sayılı kanunun mer'iyetine girmesiyle mülga olup olmadığı hususu ihtilafa esas ve mevzu teşkil etmekdedir. Mezkür 2279 sayılı kanunun ödünç para verme işlerini itiraz eden hakiki ve hükmi şahıslar hakkında mabihüttabik olacağı ve bunların muamelelerinde faiz miktarının % 12'ye çıkarıldığı ve daha sonra sekiz buçuğa indirildiği bu kanunun 1. ve 9. ve anı muaddil 3399 sayılı kanunun 1. maddelerinde zikr ve tasrih olunmuş ve muahhar hususi kanunun mukaddem umumi kanunu büsbütün ilga etmeyip ancak takyit ve tashih edeceğinden yukarda beyan olunduğu veçhile münhasıran bir zümre hakkındaki işbu hususi kanun umumi mahiyeti haiz Murabaha Nizamnamesinin yalnız faiz miktarına müteallik hükmünü tadil edip diğer maddeleri meriyetini olduğu gibi muhafaza etmekte bulunmuş ve binaenaleyh Murabaha Nizamnamesinin faiz miktarından maada yani faizin ana paralarının bir mislini geçmiyeceği ve hesap kesildikten sonra verilen fahiş faizlerin geri alınamıyacağı gibi hükümleri tadilden masun kalmış olmasına binaen bahsi geçin 2279 ve 3399 numaralı kanunlarla Murabaha mütedair hükmünün tadile uğramış olması lazım geldiğine karar verildi.