 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1940/4
K: 1940/72
T: 06.03.1940
DAVA : İştirak irtibat ve teselsüle dair olan ahkamı cezaiyeye göre bir duruşmada bakılan iş, birleşmiş müteaddit davalara ve bu davalarda suçlu anılan müteaddit kimselere taallük edebileceği gibi bir davada irtibat sebebiyle birden ziyade ef'ali cürmiye ve bunların suçluları da bulunabileceği ve bu keyfiyetin amme davası ikamesinden evvel tahakkuku veya diğer tahkikat devrelerinde de vukuu mümkün olacağı cihetle 2503 numaralı Harç Tarifesi Kanun'un 49. maddesinde gösterilen bir ceza davası cümlesiyle iştirak ve irtibat hallerinden hangisinin maksut olduğunu tayin ve tefrike ibarenin atlakı ifadesi mani ve leh ve aleyhe hamli mümkün hallerde ise sarahat bulunmadıkça suçluların lehine olan hükmü mutlakı tercih kavaidi umumiye icabından olmasına ve Ceza Kanunu'nun 39. maddesinin 2. fıkrasındaki teselsül hükmü iştirak haline maksur olmakla beraber bu kanundan sonra meriyet mevkiine giren ve münhasıran harçtan bahis bulunması itibariyle hususiyet ifade eden Harç Tarifesi Kanunu'nun yukarıda zikri geçen 49. maddesinde iştirak haline tahsis edilmeyerek irtibat halini dahi dairei şümulüne alan bir ifade tarzı ihtiyar edilmiş bulunmasına ve harç takdirinde ceza imkatarının matrah sayılması 47. madde sarahatı icabından olup 48 ve 49. maddeler delaletiyle de bir hükümden yalnız bir harç alınması kanun vazıınca muvafık görüldüğüne binaen ihtilafı mucip olan 49. maddedeki bir ceza davası tabirinde irtibat ve iştirak hallerinin mündemiç bulunması itibariyle hükümde dahil muhtelif cezalardan en ağırına mürettep harcın mahkumiyetlerine karar verilmiş olan bütün suçlular arasında cezaları nisbetinde 1. toplanmada sülüsan ekseriyet hasıl olamadığından 2. toplanmada mutlak ekseriyetle 6.3.1940 gününde karar verildi.