 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1937/46
K: 1939/33
T: 10.04.1939
DAVA : Karısı Şevkiye'yi öldürmekten maznun Kamil'in beraatına dair Adapazarı Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilip Cumhuriyet Müddeiumuliği'nden temyiz edilen karar bir tetkik; hadisede öldürmek suçunun bulunduğu kabul edilmemesine göre suçlunun mevcut delillerle anlaşılan hareketinin Şevkiye'yi intihara sevk ve ikna mahiyetinde olup olmadığının düşünülmemesinden ve diğer sebeplerden bozularak mahalline iade kılınması ile yeniden yapılan duruşma sonunda, maznunun intihar edeceğini bildiği karısı Şevkiye'yi seyirci kalmak suretile intihara sevk ve ikna eylediğinin sübutuna mebni Ceza Kanunu'nun 454. maddesi mucibince mahkumiyetini mutazammın mezkür mahkemeden sadır olan ve temyizen tetkiki maznun tarafından istenen hükmün tetkiki sırasında evvelce ittihaz olunan yukarıda yazılı karar hilafına ekseriyet tahassul eylemiş olduğundan bahsile keyfiyetin tevhidi içtihat suretile halli Temyiz Mahkemesi 1. Ceza Dairesi Reisliği'nden istenilmesine mebni 19.4.1939 tarihinde toplanan Heyeti Umumiye'ye (44) zatın iştirak ettiği görüldükten ve müzakere nisabı tahakkuk ettikten ve bu babdaki müzekkere okunduktan sonra keyfiyet 1. Reis İhsan Ezgü tarafından izah ve bildirilen hale göre hadisede tevhidi içtihada mahal olup olmadığının nazara alınmasını beyan eyledikten sonra söz alan :
1. Ceza Reisi Halil İbrahim; evvelce yapılan bozmayı okudu. Nakızdan sonra ittiba edilerek deliller de değişmemiş iken bu kere intihara sevk ve ikna yoktur, denildi ve bu suretle yeni bir ekseriyet hasıl oldu. Binaenaleyh tevhidi içtihada lüzum vardır. Suretle hallini yüksek heyete arzeylerim, demeleriyle ;
Neticede ; Hususi daire ilamında öldürmekten beraat eden suçlunun mevcut delillere göre hareketinin intihara sevk ve ikna mahiyetinde olup olmadığının da düşünülmesi lüzumuna işaret edilerek her halde fiilin Ceza Kanunu'nun 454. maddesine tevafuk ettiği kat'i surette gösterilmemiş olduğu cihetle hadisede tevhidi içtihadı mucip ihtilaf mevcut olmadığına bir reyi muhalife karşı ekseriyetle 10.4.1939 gününde karar verildi.