 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu
E: 1937/42
K: 1942/11
T: 29.04.1942
DAVA : Takibi şikayete bağlı işlerde Cumhuriyet Müddeiumumisini tahrik eylemiş olanların, iş beraetle neticelendiği takdirde harç ile mahkum edilip edilmiyecekleri noktasından Temyiz 2. Ceza Dairesinden sadı olan 23.9.1937 gün ve 9837/10802 ve 6.9.1985 gün ve 8092/7651 sayılı ilamlar aasında hasıl olan mübayenetin tevhidi içtihat suretiyle hal ve telifi Cumhuriyet Büşmüddeiumumiliğinin 23.10.1937 gün ve 3763 sayılı yazısı ile istenilmesine mebni 29 nisan 1942 de toplanan Heyeti Umumiyeye 47 zatın iştirak ettiği görüldüken ve müzakere nisabı tahakkuk ettikten ve mezkur yazı ile daire kararları okunduktan ve hadise bir kerrede 1. Reis İhsan Ezgü tarafından izah edildikten sonra reye müracaat olunarak neticede:
2503 sayılı kanunun 57 ve 62. maddelerinde yazılı hallerden birisi mevcut oladığı halde müştekilerni harç ve masarifi muhakeme ile ilzam edilmeleri gayri caiz olduğuna ve Ceza usulü Muhakemeleri Kanununun 168. maddesinde beyan olunan halde hukuku umumiye davaıs ikam eolunup veya 344. maddesinde yazılı suçlardan dolayı zarar gören kimse tarafından şahsi dava açılıp da neticede meznunun men'i muhakemesine veya beraetine veya tahkikatın düşmesine karar verildiği takdide kanunen lazım gelen masraf ve harçların davacı mahiyetinde bulunan müştekiden alınması lazım geleceğine 29.4.1942 gününde ittifakla karar verildi.