 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1972/537
K: 1973/1201
T: 15.12.1973
DAVA : Taraflar arasındaki şuyuun giderilmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Maraş Sulh Hukuk Hakimliğinden verilen 6/8/1971 gün ve 16/262 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 18/10/1971 gün ve 4313/4341 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; önceki hükmün usule ve kanuna uygun görüldüğünden direnmeye karar verilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili avukat A. Şahin.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Sulh, tarafların aralarındaki uyuşmazlığı karşılıklı iradeleri ile bir sözme bağlamalarıdır: Bu mahiyeti itibariyle de icap ve kabul ile oluşan bir sözleşme niteliğini taşır. Sulhun sözleşme olması onun tek taraflı değil gene tarafların karşılıklı anlaşmaları ile bozulabileceğinin kabulünü gerektirir. Şu husus da ayrıca belirtilmelidir ki sulhu bozmak isteği, şartlı veya şartsız olduğu veya oluştuğu sırada iradeyi kaldıran sebepler bulunduğu iddiası ayrı bir dava konusu olabilir.
Olayda, tarafların sulh oldukları hakkında özel daire ile mahkeme arasında görüş ayrılığı yoktur. Az önce açıklanan hukuki esaslar uyarınca sulhtan tek taraflı olarak vazgeçilemiyeceği gibi, tarafların karşılıklı anlaşmaları ile bozulduğu yolunda da dosyada bir delil ve iddia mevcut değildir. Bu nedenlerle direnme kararı usul ve yasaya uygun bulunmaktadır; onanması gerekir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunanan direnme kararının onanmasına 15.12.1973 gününde oyçokluğu ile karar verildi.