 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1972/239
K: 1973/1127
T: 08.12.1973
DAVA : Alacaklı M.C. ile Borçlular A. ve G.G.'ye müteallik olmak üzere İstanbul Altınca İcra Tetkik Merciinden verilen 26/2/1971 gün ve 178/125 sayılı kararın incelenmesi alacaklı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay İcra İflas Dairesinin 1/4/1971 gün ve 3721/3778 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir. Temyiz eden: Alacaklı M.C.E. vekili avukat M.A.A.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : İcra Hukuku esaslarına göre icra takibinin kesinleşmesi halinde takibin konusunu teşkil eden alacağın ödenmesi zorunlu hale gelir. Kesinleşmiş bulunan bir takip ancak, İcra ve İflas Kanunun 72. maddesi uyarınca görevli mahkemede menfi tesbit davası açılması ve bu davanında borçlu lehine karara bağlanması halinde durur; bu nitelikteki bir dava dolayısıyla borçlu, sözü edilen maddede belirtilen koşullarla ihtiyati tedbir yoluyla icra veznesindeki paranın alacaklıya verilmemesini isteyebilir. İcra Tetkik Merciince, kesinleşmiş bulunan bir takibin iptaline karar verilmesi söz konusu edilemez.
Bu nedenlerle Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken kesinleşmiş icra takibinin iptalini öngören önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararının bozulması gerekir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenle H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA 8/12/1973 gününde oybirliğiyle karar verildi.