 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1972/229
K: 1973/880
T: 14.11.1973
DAVA : Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Konya 3. Hukuk Hakimliğinden verilen 18/12/1970 gün ve 351/936 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 30/4/1971 gün ve 1970/2814 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.
Temyiz eden ve duruşma isteyen: Davalı H.K. vekili avukat M.H.B.
Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davacı M.K. tarafından davalı karısı aleyhine açılan şiddetli geçimsizlik nediniyle boşanma davası sonunda; mahkemece, tarafların boşanmalarına dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine, 2. Hukuk Dairesinece incelenerek esastan bozulmuş; mahkeme önceki kararında direnmiştir.
Direnme kararı, davalı vekil tarafından temyiz edilip, dosya incelenmek üzere Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmiş ise de, henüz bir karara bağlanamadan davacı M.k. nın 22/11/1972 gününde öldüğü, davalı vekilinin 15/12(1972 günlü dilekçesinde açıklanmış ve bu dilekçeye eklenen Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 14/12/1972 günlü ve 972/1009 - 934 sayılı mirasçılık belgesi ve nüfus kaydından, M.K. nın 22/11/1972 gününde öldüğü ve geriye karısı H. ile oğlu S. yi mirasçı olarak bıraktığı anlaşılmıştır.
Davacı ölmüş olmakla, evlilik birliği sona ermiş ve davanın konusu kalmamış olduğundan boşanmaya karar verilmesi söz konusu edilemez.Bu nedenle direnme kararının bozulması gerekir. bir kısım üyeler davacının ölümü nedeniyle dosyanın inceleme yapılmadan yerine geri çevrilmesi gerektiğiniileri sürmüşler ise de çoğunluk bu görüşe katılmamıştır.
SONUÇ : Davalı vekilin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 14/11/1973 gününde çoğunlukla karar verildi.