 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1972/1599
K: 1974/812
T: 03.07.1974
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 10. Sulh Hukuk Hakimliğinden verilen 12/4/1972 gün ve 79/120 sayılı kararın incelenmesi davalılar tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay beşinci Hukuk Dairesinin 12/6/1972 gün ve 5810/6002 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.
Temyiz Eden : Davalılar M.T. ve K.T.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 34/2.maddesi hükmünce ana gayrimenkulün sekiz veya daha fazla bağımsız bölümü varsa yönetici atanması mecburidir. Dava konusu taşınmazın 5 bağımsız bölümü bulunduğundan yönetici atanması zorunluğundan söz edilemez. Ancak kat malikleri, aynı maddenin 1. fıkrasına göre, yasada öngörülen usul uyarınca bir yönetici seçebilirler. Kat malikleri kurulu bu yolda bir karar almadıkça sekizden az bağımsız bölümü bulunan ana gayrimenkul için yönetici seçilmesini düzenleyen ve zorunlu duruma getiren bir yönetim planı yapılamaz.
Kat Mülkiyeti Kanununun 30/1.maddesine göre kat malikleri kurulu kat maliklerinin sayı ve arsa payı bakımından yarıdan fazlasıyla toplanır ve oyçokluğu ile karar verir; 31/2.maddesine göre de ana gayrimenkulde birden fazla bağımsız bölümü olan kat maliki her bağımsız bölüm için ayrı bir oy hakkına sahiptir. Olayda davayı açanlar yönünden oyçokluğu yoktur. O halde apartmana yönetici seçilmesi ve buna göre yapılacak bir yönetim planını karara bağlamak mümkün değildir.
Kabul şekline göre, hazırlanan yönetim planının 6/c maddesinde her türlü genel ve ortak giderlerin hisse oranında taksim edileceği öngörüldüğü halde, 7/2.madde ile su saatlerinin ayrılması halinde kapıcının su giderinin eşit olarak daierler arasında paylaşılacağı hususu yönetim planında çelişiklik doğurmuştur.
Bu nedenlerle, mahkemece Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak icebederken usul ve yasaya özellikle 634 sayılı kanunun 27.maddesindeki "Ana gayrimenkul, kat malikleri Kurulunca yönetilir ve yönetim tarzı kanunların emredici hükümleri saklı kalmak şartıyle bu kurul tarafından kararlaştırılır" sözleriyle anlatılan genel kurula aykırı olan önceki kararda direnilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda ve özel daire bozma kararında açıklanan nedenlerle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 429 ncu maddesi uyarınca BOZULMASINA, 3/7/1974 gününde oyçokluğuyla karar verildi.