 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1971/762
K: 1973/901
T: 17.11.1973
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Pazaryeri Asliye Hukuk (İş) Hakimliğinden verilen 15/1/1970 gün ve 36/5 sayılı kararın incelemesi davacı vekili istenilmesi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 27/10/1970 gün ve 2913/11599 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.
Temyiz eden ve duruşma isteyen Davacı vekili Av. A. K.
Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Kesin hüküm ancak kanunu teşkil eden iddia hakkında geçerli olabilir; bu nitelikteki bir hüküm nedeniyle yeniden söz konusu edilemiyecek olan, hüküm fıkrasında karara bağlanan husustur. Zira hüküm olmayan yerde kesinlikde olamaz. Bu nedenle olumlu veya olumsuz olarak karara bağlanmamış olan bir iddia her zaman yeni bir davaya konu yapılabilir.
Olayda, davacı tarafından evvelce açılan davada faiz istenilmiş ancak bu konuda mahkemece olumlu veya olumsuz hiçbir karar verilmemiştir. O halde faiz istemi hakkında, yukarıda açıklanan esaslar gereğince, kesin hükmün varlığından söz edilemez. Diğer taraftan önceki dava sonunda verilen kararı davacının temyiz etmemiş olması faiz isteminden vazgeçmiş olduğu anlamına da gelmez. Bu nedenlerle, mahkemece özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararının bozulması gerekir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının H.U.M.K.'nun 429. maddesi gereğince yukarıda açıklanan nedenle bozulmasına ve davacı taraf yararına avukatlık ücret tarifesi uyarınca takdir olunan 850 lira avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 17/11/1973 gününde oyçokluğuyla karar verildi.