DAVA : Taraflar arasındaki tesçil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ANKARA 5. Asliye Hukuk Hakimliği'nden verilen 7.11.1969 gün ve 627/857 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesi'nin 15.5.1970 gün ve 2524/3210 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki hükmün usule ve kanuna uygun görüldüğünden bahsiyle direnmeye karar verilmiştir.

Temyiz eden ve duruşma isteyen : Davacı M.L.Y. vekili Avukat A.Y.

Duruşma yapılması için tayin olunan 25.4.1973 Çarşamba günü belli zamanda davacı taraf adına avukat A.Y. ile karşı taraf davalı adına avukat M.B. geldiler. Müdahil M.E.'nin mazeretli olduğu görülmekle, mazereti kabul edilmedi.

Temyiz süresi hakkında bir diyeceği olmadığı davalı vekilinden sorularak, temyiz, dilekçesinin süresinde verilip kaydedildiği incelenerek anlaşıldı.

Hukuk Genel Kurulu'nca gelen avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra vaktin yetersizliğinden ötürü işin karara bağlanmasının başka güne bırakılması uygun görüldü:

Bugün Hukuk Genel Kurulu'nca dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 10.maddesi gereğince kat mülkiyeti ve kat irtifakı resmi senetle ve tapu siciline tescil ile doğar bu hükme göre Kat Mülkiyeti Kanunu'nun yürürlüğe girmesinden sonra mahkemece düzenlenen kat mülkiyeti ve kat irtifakı tesisine ilişkin satış vaadi sözleşmeleri geçersizdir. Aynı Yasa uyarınca arsa payları kat mülküyetiyle bağlantılı olduğundan bunların bağımsız bir biçimde yarı işlem görmesinde olanak bulunmamaktadır. Olayda satış vaadi sözleşmeleri 19.9.1967 ve 5.10.1968 günlerinde Kat Mülkiyeti Kanunu'nun yürürlüğe girmesinden sonra yasanın öngördüğü koşullara uyulmaksızın düzenlenmişlerdir. O halde az önce açıklanan hukuki esaslar uyarınca, bu sözleşmelerle kat mülkiyeti tesis olunamaz. Davanın reddini öngören direnme kararı açıklanan nedenlerle sonucu itibariyle doğru olduğundan onanması gerekir.

SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının reddi ile, yukarıda açıklanan nedenlerle sonucu itibariyle doğru olan direnme kararının onanmasına ve 15 lira peşin harç alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına ve davalı taraf yararına avukatlık ücret tarifesi uyarınca 850 lira avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 17.5.1974 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972