 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1971/6-219
K: 1978/860
T: 25.10.1978
- NÜFUS KAYIT DÜZELTME DAVALARI (NÜFUS MEMURUNUN BULUNMASI ZORUNLUĞU TEMYİZ YETKİSİ)
ÖZET: Yaş, ad, soyadı ve diğer kayıt düzeltme davalarının duruşmasında nüfus memurunun bulunması gerekir ve nüfus memurunun temyiz yetkisi vardır.
(1587 s. Nüfus K m. 46)
Taraflar arasındaki doğum kaydının düzeltilmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (Araban Asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 4.11.1976 gün ve 222-211 sayılı kararın incelenmesi Araban Nüfus Memurluğu tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 8.7.1976 gün ve 4560-4781 sayılı ilamiyle (ilgilinin tam teşkilatlı bir hastahaneye gönderilmesi ve kemik grafisine dayanan raporunun alınması ve ayrıca kayda esas olan doğum ilmuhaberlerinin nüfus idaresinden getirtilmesi ve ilmuhaberde imzaları bulunan tanıklarında dinlenmesi ve bundan sonra bütün deliller bir arada takdir olunarak bir karar verilmesi ve davaya nüfus memurunun kusuru ile bakılacağının düşünülmemesi) gerekçe. siyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Araban nüfus memuru.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
1587 sayılı Nüfus Kanununun 46/1. maddesi hükmünce "Yaş, ad, soyadı ve diğer kayıt düzeltme davaları ilgilisinin oturduğu yer, asliye hukuk Mahkemesinde C. Savcısı ve nüfus başmemuru veya nüfus memuru huzuru ile görülür ve karara bağlanır." Bu fıkrada yazılı davalarda nüfus memurunun bulunmasının öngörülmesi kamu düzeni ve kamu yararını koruma amacında yönelik bulunmaktadır. Nüfus memuru her safhasında - yargılamada bulunabilir ve gerekli gördüğü takdirde temyiz yoluna da başvurabilir. Nüfus memuruna temyiz hakkının tanınmaması, onların yaş, ad, soyadı ve diğer kayıt düzeltme davalarında bulunmalarını öngören yasal hükümlerin amacı ile bağdaşmaz. Bu nedenlerle mahkemece Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken nüfus memurunun davada huzuru aranmadan ve onun temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
Sonuç: Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince (BOZULMASINA) 25.10.1978 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.