 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1971/49
K: 1973/776
T: 10.10.1973
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 26.1.1968 gün ve 393/7 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay Ticaret dairesinin 21.11.1969 gün ve 2514/5515 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.
Temyiz eden ve duruşma isteyen: Davalı Milli Savunma Bakanlığı vekili Av. M.G.
Duruşma yapılması için tayin olunan 31.1.1973 Çarşamba günü belli zamanda temyiz eden M.S. Bakanlığı adına hazine avukatı N.D. ile karşı taraf adına avukat A.E. geldiler.
Temyiz süresi hakkında bir diyeceği olup olmadığı sorularak temyiz dilekçesi de müddetinde verilip kaydedildiği incelenerek anlaşıldı.
Hukuk Genel Kurulunca gelen tarafların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra vaktin yetersizliğinden ötürü karara bağlanmasının başka bir güne bırakılması uygun görüldü:
KARAR : Bugün hukuk Genel Kurulunca dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, davalı M.S. Bakanlığına ait N. gemisini diğer davalıların sahibi bulunduğu O. I motoruna çatması sonucu motorun içindeki eşya ile birlikte batması sebebiyle davacı şirketin sigortalılara ödediği tazminatın tahsili isteğine ilişkindir.
Daha önce O.I motoru sahipleri tarafından M.S.B. aleyhine İstanbul 3. Asliye ticaret Mahkemesinde açılan davada motordaki kusur oranı % 100 görülerek dava reddedilmiş ve red kararı kesinleşmiştir. Herne kadar 3. Asliye Ticaret Mahkemesinin ilamı bu dava için kesin delil teşkil etmez ise de tarafları aynı olmasa bile aynı olay dolayısıyla ortada birbirine tamamen zıt iki ayrı bilirkişi raporu bulunmaktadır. Bu durumda raporlar arasındaki aykırılığın giderilmesi için yeni bir bilirkişi incelemesi yaptırılmasıgerekirken diğer bir mahkemede alınan raporun ve kararın mahkemeyi bağlamıyacağından söz edilerek mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesine dayanılmak suretiyle karar verilmesi doğru değildir. Gerçekten Asliye 3. Ticaret Mahkemesindeki bilirkişi raporu N. Mayın gemisinin olayda hiç kusuru olmadığını belirtirken bu mahkemede alınan raporda kusur oranı % 45 ve % 55 olarak tesbit edilmiştir. Tarafları başka olsa da aynı olayda kusur oranı bakımından raporlar arasında mevcut bu aykırılığın giderilmesi gerekir. Bu itibarla Asliye 3. Ticaret Mahkemesi dosyası da getirtilerek teşkil edilecek uzman bilirkişi kuruluna yeniden inceleme yaptırılması ve elde edilecek sonuç çevresinde bir karar verilmesi icap ederken eksik incelemeye dayanılarak verilen önceki kararda direnilmesi isabetsizdir. Bu nedenlerle temyiz itirazları kabul edilmeli ve direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının açıklanan nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, ve davalı taraf yararına avukatlık ücret tarifesi uyarınca takdir olunan (850) lira avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 10.10.1973 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.